فروپاشی اجتماعی ( یا فروپاشی تمدنی ) به سقوط یک جامعهٔ پیچیدهٔ انسانی از طریق نابودی هویت فرهنگی و هم تافتی اجتماعی - اقتصادی، درماندگی خدمات اجتماعی و رشد خشونت گفته می شود. [ ۱] از دلایل فروپاشی اجتماعی می توان به حوادث طبیعی، جنگ، بیماری های همه گیر، قحطی و کاهش جمعیت اشاره کرد. جامعه ای که فرو می پاشد ممکن است به وضعیت بدوی تری عقب نشینی کند یا درون یک جامعهٔ نیرومندتر جذب شود یا به طور کامل نابود گردد.
همهٔ تمدن ها فارغ از اندازه یا پیچیدگی عملاً چنین سرنوشتی را متحمل شده اند اما برخی از آن ها نظیر چین و مصر توانسته اند خود را احیا کرده یا دگرگون سازند و برخی دیگر همچون امپراتوری مایا یا تمدن جزیره ایستر به کلی محو شده اند. فروپاشی اجتماعی عموماً روندی سریع است. [ ۱] اما برخی از تمدن ها هر چند فروپاشیده نشده اند اما تدریجاً از صحنه محو گشته اند، نظیر آنچه برای امپراتوری بریتانیا از ۱۹۱۸ به بعد روی داد. [ ۲]
انسان شناسان، تاریخ نگاران و جامعه شناسان دلایل متنوعی برای فروپاشی تمدن ها مطرح کرده اند؛ مثلاً برخی دلایل سببی نظیر تغییرات زیست محیطی، اتمام منابع، پیچیدگی ناپایدار، زوال همبستگی اجتماعی، افزایش نابرابری، کاهش آرام توانایی های شناختی، نابودی خلاقیت و حتی بدشانسی را مطرح کرده اند. [ ۱] [ ۳] [ ۴] با این وجود کمتر دیده شده یک فرهنگ به طور کامل منقرض شود. در بیشتر موارد، جوامع جدیدی که از خاکستر جوامع نابودشده برمی خیزند علی رغم اینکه نسبت به جامعهٔ مادر پیچیدگی بسیار کمتری دارند، مشخصاً فرزند آن به شمار می آیند و شباهت زیادی با آن دارند.
دانشمندانی که بر موضوع فروپاشی اجتماعی مطالعه می کنند شامل مورخان، انسان شناسان، جامعه شناسان و دانشمندان علوم سیاسی هستند. اخیراً متخصصان پویایی کلیو و سامانه های پیچیده نیز به جمع آنها پیوسته اند. [ ۵] [ ۳]
لوک کِمپ جامعه شناس با مطالعه و تحلیل چندین تمدن باستانی که در میانهٔ سال های ۳۰۰۰ پیش از میلاد و ۶۰۰ میلادی وجود داشته و به تعریف او «جوامعی دارای کشاورزی، چندین شهر، تسلط نظامی در مناطق جغرافیایی خود و ساختار سیاسی مستمر بودند» به این نتیجه رسیده که عمرِ میانگین برای هر تمدن ۳۳۶ سال است. [ ۱] در این میان طولانی ترین تمدن ها به ترتیب متعلق به امپراتوری اکسوم در آفریقا ( ۱۱۰۰ سال ) ، اولمک در قاره آمریکا ( ۱۰۰۰ سال ) ، نورته چیکو در پرو ( ۸۲۷ سال ) و کوتاه ترین متعلق به فریگیه در آناتولی ( ۴۳ سال ) ، امپراتوری ناندا در هند ( ۲۴ سال ) و دودمان چین در چین ( ۱۴ سال ) بوده اند. [ ۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفهمهٔ تمدن ها فارغ از اندازه یا پیچیدگی عملاً چنین سرنوشتی را متحمل شده اند اما برخی از آن ها نظیر چین و مصر توانسته اند خود را احیا کرده یا دگرگون سازند و برخی دیگر همچون امپراتوری مایا یا تمدن جزیره ایستر به کلی محو شده اند. فروپاشی اجتماعی عموماً روندی سریع است. [ ۱] اما برخی از تمدن ها هر چند فروپاشیده نشده اند اما تدریجاً از صحنه محو گشته اند، نظیر آنچه برای امپراتوری بریتانیا از ۱۹۱۸ به بعد روی داد. [ ۲]
انسان شناسان، تاریخ نگاران و جامعه شناسان دلایل متنوعی برای فروپاشی تمدن ها مطرح کرده اند؛ مثلاً برخی دلایل سببی نظیر تغییرات زیست محیطی، اتمام منابع، پیچیدگی ناپایدار، زوال همبستگی اجتماعی، افزایش نابرابری، کاهش آرام توانایی های شناختی، نابودی خلاقیت و حتی بدشانسی را مطرح کرده اند. [ ۱] [ ۳] [ ۴] با این وجود کمتر دیده شده یک فرهنگ به طور کامل منقرض شود. در بیشتر موارد، جوامع جدیدی که از خاکستر جوامع نابودشده برمی خیزند علی رغم اینکه نسبت به جامعهٔ مادر پیچیدگی بسیار کمتری دارند، مشخصاً فرزند آن به شمار می آیند و شباهت زیادی با آن دارند.
دانشمندانی که بر موضوع فروپاشی اجتماعی مطالعه می کنند شامل مورخان، انسان شناسان، جامعه شناسان و دانشمندان علوم سیاسی هستند. اخیراً متخصصان پویایی کلیو و سامانه های پیچیده نیز به جمع آنها پیوسته اند. [ ۵] [ ۳]
لوک کِمپ جامعه شناس با مطالعه و تحلیل چندین تمدن باستانی که در میانهٔ سال های ۳۰۰۰ پیش از میلاد و ۶۰۰ میلادی وجود داشته و به تعریف او «جوامعی دارای کشاورزی، چندین شهر، تسلط نظامی در مناطق جغرافیایی خود و ساختار سیاسی مستمر بودند» به این نتیجه رسیده که عمرِ میانگین برای هر تمدن ۳۳۶ سال است. [ ۱] در این میان طولانی ترین تمدن ها به ترتیب متعلق به امپراتوری اکسوم در آفریقا ( ۱۱۰۰ سال ) ، اولمک در قاره آمریکا ( ۱۰۰۰ سال ) ، نورته چیکو در پرو ( ۸۲۷ سال ) و کوتاه ترین متعلق به فریگیه در آناتولی ( ۴۳ سال ) ، امپراتوری ناندا در هند ( ۲۴ سال ) و دودمان چین در چین ( ۱۴ سال ) بوده اند. [ ۶]
wiki: فروپاشی اجتماعی