فرومنگنز یک فروآلیاژ با محتوای منگنز بالا است ( فرومنگنز با کربن بالا می تواند حاوی ۸۰٪ منگنز وزنی باشد ) . با حرارت دادن مخلوطی از اکسیدهای MnO2 و Fe2O3، با کربن ( معمولاً به صورت زغال سنگ و کک ) در یک کوره بلند یا یک سیستم از نوع کوره قوس الکتریکی، به نام کوره قوس غوطه ور ساخته می شود. اکسیدها در کوره ها تحت احیاء کربوترمال قرار می گیرند و فرومنگنز تولید می کنند. فرومنگنز به عنوان یک اکسید زدا برای فولاد استفاده می شود.
منگنزها در صنایع متالوژی، شیمی، الکترونیک، سرامیک و تولید لاک های رنگی کاربرد دارد. مهم ترین کاربرد منگنز در صنعت، تهیه آلیاژهای آهن و به عنوان ماده اصلی برای چدن و فولاد است. منگنز در گروه هفتم جدول تناوبی قرار دارد عدد اتمی آن ۲۵ است و رنگ آن نقره ای و سخت است. منگنز به صورت کانی سنگ یا به صورت فروآلیاژ در فولاد سازی به کار می رود که در این زمینه نقش های عمده منگنز عبارت خواهد بود از منگنز به عنوان احیا کننده و تمیز کننده در فولاد مذاب به منظور حذف گوگرد و بهبود خواص فولاد مورد استفاده قرار می گیرد. به طوری که گوگرد و عناصر مزاحم را به خود جذب نموده و آن ها را وارد سرباره می کند.
فرو منگنز آلیاژ فلزی است که درون آن حاوی آهن است. فروآلیاژ از دو عنصر آهن و منگنز و مقدار کمی کربن، فسفر و گوگرد تشکیل شده است. فرومنگنز جامد است و شکل آن نیز مانند کلوخه است، فرومنگنزها بی بو هستند و البته این خاصیت را تا زمانی که خشک هستند دارند؛ معمولاً آن ها را به صورت الک شده و ریز شده عرضه می کنند. [ ۱]
در سال ۱۸۵۶، رابرت فارستر موشت «منگنز را برای بهبود توانایی فولاد تولید شده توسط فرآیند بسمر در مقاومت در برابر نورد و آهنگری در دماهای بالا استفاده کرد. »
در سال ۱۸۶۰، هنری بسمر استفاده از فرومنگنز را به عنوان روشی برای معرفی منگنز در نسبت های کنترل شده در طول تولید فولاد اختراع کرد. مزیت ترکیب پودر اکسید آهن و اکسید منگنز با هم، نقطه ذوب پایین تر آلیاژ ترکیبی در مقایسه با اکسید منگنز خالص است.
در سال ۱۸۷۲، لامبرت فون پانتز، فرومنگنز را در کوره بلند تولید کرد، با محتوای منگنز قابل توجهی بالاتر از آنچه قبلاً ممکن بود ( ۳۷٪ به جای ۱۲٪ قبلی ) . این شرکت او را به رسمیت شناخت، از جمله مدال طلا در نمایشگاه جهانی ۱۸۷۳ در وین و گواهی جایزه در نمایشگاه صدمین سالگرد ۱۸۷۶ در پنسیلوانیا.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمنگنزها در صنایع متالوژی، شیمی، الکترونیک، سرامیک و تولید لاک های رنگی کاربرد دارد. مهم ترین کاربرد منگنز در صنعت، تهیه آلیاژهای آهن و به عنوان ماده اصلی برای چدن و فولاد است. منگنز در گروه هفتم جدول تناوبی قرار دارد عدد اتمی آن ۲۵ است و رنگ آن نقره ای و سخت است. منگنز به صورت کانی سنگ یا به صورت فروآلیاژ در فولاد سازی به کار می رود که در این زمینه نقش های عمده منگنز عبارت خواهد بود از منگنز به عنوان احیا کننده و تمیز کننده در فولاد مذاب به منظور حذف گوگرد و بهبود خواص فولاد مورد استفاده قرار می گیرد. به طوری که گوگرد و عناصر مزاحم را به خود جذب نموده و آن ها را وارد سرباره می کند.
فرو منگنز آلیاژ فلزی است که درون آن حاوی آهن است. فروآلیاژ از دو عنصر آهن و منگنز و مقدار کمی کربن، فسفر و گوگرد تشکیل شده است. فرومنگنز جامد است و شکل آن نیز مانند کلوخه است، فرومنگنزها بی بو هستند و البته این خاصیت را تا زمانی که خشک هستند دارند؛ معمولاً آن ها را به صورت الک شده و ریز شده عرضه می کنند. [ ۱]
در سال ۱۸۵۶، رابرت فارستر موشت «منگنز را برای بهبود توانایی فولاد تولید شده توسط فرآیند بسمر در مقاومت در برابر نورد و آهنگری در دماهای بالا استفاده کرد. »
در سال ۱۸۶۰، هنری بسمر استفاده از فرومنگنز را به عنوان روشی برای معرفی منگنز در نسبت های کنترل شده در طول تولید فولاد اختراع کرد. مزیت ترکیب پودر اکسید آهن و اکسید منگنز با هم، نقطه ذوب پایین تر آلیاژ ترکیبی در مقایسه با اکسید منگنز خالص است.
در سال ۱۸۷۲، لامبرت فون پانتز، فرومنگنز را در کوره بلند تولید کرد، با محتوای منگنز قابل توجهی بالاتر از آنچه قبلاً ممکن بود ( ۳۷٪ به جای ۱۲٪ قبلی ) . این شرکت او را به رسمیت شناخت، از جمله مدال طلا در نمایشگاه جهانی ۱۸۷۳ در وین و گواهی جایزه در نمایشگاه صدمین سالگرد ۱۸۷۶ در پنسیلوانیا.
wiki: فرومنگنز