فرهنگ کشور نیکاراگوئه اساساً از آمیختگی سنت های اسپانیایی و سرخ پوستان بومی آنجا به وجود آمده است. از جامعه ای که پیش از سفر کریستف کلمب در این منطقه می زیسته اند آثار کمی در فرهنگ زندهٔ نیکاراگوئه بجای مانده است. به احتمال زیاد، «رد پای آکاؤوالینکا» قدیمی ترین نشانهٔ سکونت بشر در این سرزمین است. در برخی از نقاط این کشور ابزار و نقاشی های سنگی کشف شده است. همین طور، تندیس هایی در پرستشگاه «ساپاترا» پیدا شده است که بدون شک ساختهٔ دست مردمانی است که در عصر بسیار قدیم ساکن آنجا بوده اند یا در آن دیار به سیاحت پرداخته اند.
همچنین فرهنگ نیکارگوئه جزو سنتی ترین فرهنگ های آمریکای جنوبی است که با توجه به رسم آنها در پوشش نیاکان ، رنگ لباس و رقص ها یاد میشود.
کثرت جشن ها و مراسم در کشور نیکاراگوئه چشم گیر است. خیلی از این جشن ها جزء فرهنگ مذهب کاتولیک هستند که در دوران استعمار امپراتوری اسپانیا در نیکاراگوئه رواج داده شده است. از مشخصات این جشن ها، استفاده از رنگ های گوناگون، صرف غذا و نوشیدنی های محلی، انفجار باروت، موسیقی، رقص های محلی، رژه های اسب سواری، اجرای گاوبازی، مراسم نذر و مراسم دینی دیگر هستند. این مراسم که هستهٔ فرهنگ مردمی نیکاراگوئه است، گاه چند روز ادامه می یابد. جشن «پوریسیما» ( باکرهٔ مقدس ) که به مناسبت لقاح پاک حضرت مریم انجام می گیرد، مشهورترین جشن مذهبی نیکاراگوئه است. جشن «یکشنبه مقدس» در روز اول ماه اوت شروع می شود و در روز نهم همان ماه به پایان می رسد. عدهٔ زیادی از اتباع نیکاراگوئه که در خارج از کشور به سر می برند برای شرکت در جشن «یکشنبه مقدس» به وطن خود برمی گردند.
موسیقی محلی نیکاراگوئه از غنی ترین موسیقی های بومی آمریکای مرکزی است. موسیقی اسپانیا تأثیر زیادی در ذات موسیقی نیکاراگوئه ( سُنِ نیکا، پولکای سگوویایی و مازورکای سگوویایی ) تآثیر زیادی گذاشته است. بعضی از آهنگ های ساخته دوره تسخیر آمریکا توسط اسپانیا، مثل «تورو گوآکو» ( گاو نر گوآکو ) و «گوئگوئنسه» یا «موش نر» هنوز امروزه نواخته می شود. این آهنگ آخر، به همراهی نمایشنامه با همین اسم که به آن متعلق است، در فهرست آثار میراث جهانی ( آثار شفاهی و غیر مادی ) سازمان یونسکو به ثبت رسیده است. نوعی از ساز «ماریمبا»، که خاص کل آمریکای مرکزی است، در شهرستان ماسایاساخته نواخته می شود و معروف ترین ساز نیکاراگوئهست. نوازش این ساز گاهی به همراهی گیتار و ماراکاس اجرا می شود. در مناطق ساحلی دریای کارائیب، رقص هایی و آهنگ های آفریقایی الاصل مثل «پالو ده مایو» وجود دارند. «چیچِروها» دسته های موسیقایی محلی کوچک اند که در جشن های متعلق به قدیسان پشتیبان محلی و مراسم گاوبازی اجرا می کنند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفهمچنین فرهنگ نیکارگوئه جزو سنتی ترین فرهنگ های آمریکای جنوبی است که با توجه به رسم آنها در پوشش نیاکان ، رنگ لباس و رقص ها یاد میشود.
کثرت جشن ها و مراسم در کشور نیکاراگوئه چشم گیر است. خیلی از این جشن ها جزء فرهنگ مذهب کاتولیک هستند که در دوران استعمار امپراتوری اسپانیا در نیکاراگوئه رواج داده شده است. از مشخصات این جشن ها، استفاده از رنگ های گوناگون، صرف غذا و نوشیدنی های محلی، انفجار باروت، موسیقی، رقص های محلی، رژه های اسب سواری، اجرای گاوبازی، مراسم نذر و مراسم دینی دیگر هستند. این مراسم که هستهٔ فرهنگ مردمی نیکاراگوئه است، گاه چند روز ادامه می یابد. جشن «پوریسیما» ( باکرهٔ مقدس ) که به مناسبت لقاح پاک حضرت مریم انجام می گیرد، مشهورترین جشن مذهبی نیکاراگوئه است. جشن «یکشنبه مقدس» در روز اول ماه اوت شروع می شود و در روز نهم همان ماه به پایان می رسد. عدهٔ زیادی از اتباع نیکاراگوئه که در خارج از کشور به سر می برند برای شرکت در جشن «یکشنبه مقدس» به وطن خود برمی گردند.
موسیقی محلی نیکاراگوئه از غنی ترین موسیقی های بومی آمریکای مرکزی است. موسیقی اسپانیا تأثیر زیادی در ذات موسیقی نیکاراگوئه ( سُنِ نیکا، پولکای سگوویایی و مازورکای سگوویایی ) تآثیر زیادی گذاشته است. بعضی از آهنگ های ساخته دوره تسخیر آمریکا توسط اسپانیا، مثل «تورو گوآکو» ( گاو نر گوآکو ) و «گوئگوئنسه» یا «موش نر» هنوز امروزه نواخته می شود. این آهنگ آخر، به همراهی نمایشنامه با همین اسم که به آن متعلق است، در فهرست آثار میراث جهانی ( آثار شفاهی و غیر مادی ) سازمان یونسکو به ثبت رسیده است. نوعی از ساز «ماریمبا»، که خاص کل آمریکای مرکزی است، در شهرستان ماسایاساخته نواخته می شود و معروف ترین ساز نیکاراگوئهست. نوازش این ساز گاهی به همراهی گیتار و ماراکاس اجرا می شود. در مناطق ساحلی دریای کارائیب، رقص هایی و آهنگ های آفریقایی الاصل مثل «پالو ده مایو» وجود دارند. «چیچِروها» دسته های موسیقایی محلی کوچک اند که در جشن های متعلق به قدیسان پشتیبان محلی و مراسم گاوبازی اجرا می کنند.
wiki: فرهنگ در نیکاراگوئه