فرهنگ در ایالات متحده آمریکا. قرن بیستم میلادی قرنی بود که در آن هنرمندان آمریکا از زنجیر قیود و سنت های دنیای قدیم خود را آزاد کرده، و با خلاقیت خود شاخه های فرهنگی و هنری را در جهات جدیدی به شکوفایی رساندند.
موسیقی، فیلم، تئاتر، رقص، و دیگر نمونه های توصیف هنری امروزه توسط هنرمندان آمریکایی متحول گشته اند. احیای موسیقی به شیوه جدید، الگوهای نو در هنر رقص، درام با ریشه های سرزمین های بومی آمریکا، فیلم سازی مستقل در پهنای این سرزمین، جهانی شدن هنرهای نمایشی، همه و همه قسمتی از صحنهٔ هنر معاصر در ایالات متحده آمریکا هستند.
اما ریشه و اصل این جوشش خلاق آمیز را شاید بتوان بقول دانا گیووا شاعر و رئیس کنونی سازمان ملی پشتوانه هنرهای آمریکا ( به انگلیسی: National Endowment for the Arts ) در این اصل یافت:
دلیل اینکه آمریکا اینچنین در تاریخ خود دارای ویژگی های هنری منحصر بفرد، و دست آوردهای بدیع از فیلم و موسیقی جاز گرفته تا ادیبات نوین است، جامعه ایست که اصل آزادی فردی را در شهروندان خویش گرامی داشته است. [ ۱]
هنر نقاشی و مجسمه سازی در آمریکا در عنفوان تولد خود نشات گرفته ار هنرهای اروپا بود. رفته رفته در قرن نوزده میلادی، هنرمندان آمریکایی از خود میراثی خلق کردند که زاییدهٔ خویش بوده و بر هنرمندان متعاقب خود تأثیرات مهمی بر جای گذارد. چشم اندازهای بکر قارهٔ آمریکای شمالی مصور در آثار این هنرمندان در قرن ۱۸ و ۱۹ تدریجاً جای خود را به صحنه های شهری آمریکا داده و منجر به جنبش های نوگرایی شد که از میان آنان می توان abstract expressionism و pop art را نام برد.
مشخصهٔ هنر آمریکا تنوع در شیوه است که خود نتیجهٔ وسعت و تنوع جغرافیایی و فرهنگی کشور آمریکاست. آنچه که در شهرها در عرصهٔ هنر رخ می دهد بعضاً با آنچه که در آمریکای غیرشهری رخ می دهد متفاوت بوده است. رشد یا افول اقتصادی، وقایع و جریانات سیاسی، میراث فرهنگی قومی و فردی، و پیشرفت های فنی از دیگر عواملی اند که بر هنرهای تجسمی آمریکا تأثیرات مهمی داشته اند. ( درسا )
از سبکهای موسیقی آمریکایی می توان به سبکهای جاز، بلوز، هیپ هاپ و کانتری اشاره کرد، و شاید کمتر کسی از علاقه مندان به تئاتر باشد که نام و آوازه برادوی را نشنیده باشد.
در آمریکا در نقاط مختلف کشور، مردم به لهجه های مختلفی تکلم می کنند و هر ناحیه لهجه خاص خود را دارد. در بریتانیا نسبت به ایالات متحده آمریکا، تنوع لهجه بیشتر است و مردم بریتانیا قادرند لهجه های مختلف را بر خلاف مردم آمریکا، بهتر تشخیص دهند. مردم آمریکا فقط تا حد تشخیص لهجه نیویورکی از لهجه جنوب آمریکا هستند و نسبت به تشخیص بیشتر لهجه های آمریکایی ناتوان هستند و از لهجه یک شخص، اهلیت او را تمیز نمی دهند. در آمریکا لهجه استاندارد رادیو و تلویزیون، لهجه غرب - میانه این کشور است. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفموسیقی، فیلم، تئاتر، رقص، و دیگر نمونه های توصیف هنری امروزه توسط هنرمندان آمریکایی متحول گشته اند. احیای موسیقی به شیوه جدید، الگوهای نو در هنر رقص، درام با ریشه های سرزمین های بومی آمریکا، فیلم سازی مستقل در پهنای این سرزمین، جهانی شدن هنرهای نمایشی، همه و همه قسمتی از صحنهٔ هنر معاصر در ایالات متحده آمریکا هستند.
اما ریشه و اصل این جوشش خلاق آمیز را شاید بتوان بقول دانا گیووا شاعر و رئیس کنونی سازمان ملی پشتوانه هنرهای آمریکا ( به انگلیسی: National Endowment for the Arts ) در این اصل یافت:
دلیل اینکه آمریکا اینچنین در تاریخ خود دارای ویژگی های هنری منحصر بفرد، و دست آوردهای بدیع از فیلم و موسیقی جاز گرفته تا ادیبات نوین است، جامعه ایست که اصل آزادی فردی را در شهروندان خویش گرامی داشته است. [ ۱]
هنر نقاشی و مجسمه سازی در آمریکا در عنفوان تولد خود نشات گرفته ار هنرهای اروپا بود. رفته رفته در قرن نوزده میلادی، هنرمندان آمریکایی از خود میراثی خلق کردند که زاییدهٔ خویش بوده و بر هنرمندان متعاقب خود تأثیرات مهمی بر جای گذارد. چشم اندازهای بکر قارهٔ آمریکای شمالی مصور در آثار این هنرمندان در قرن ۱۸ و ۱۹ تدریجاً جای خود را به صحنه های شهری آمریکا داده و منجر به جنبش های نوگرایی شد که از میان آنان می توان abstract expressionism و pop art را نام برد.
مشخصهٔ هنر آمریکا تنوع در شیوه است که خود نتیجهٔ وسعت و تنوع جغرافیایی و فرهنگی کشور آمریکاست. آنچه که در شهرها در عرصهٔ هنر رخ می دهد بعضاً با آنچه که در آمریکای غیرشهری رخ می دهد متفاوت بوده است. رشد یا افول اقتصادی، وقایع و جریانات سیاسی، میراث فرهنگی قومی و فردی، و پیشرفت های فنی از دیگر عواملی اند که بر هنرهای تجسمی آمریکا تأثیرات مهمی داشته اند. ( درسا )
از سبکهای موسیقی آمریکایی می توان به سبکهای جاز، بلوز، هیپ هاپ و کانتری اشاره کرد، و شاید کمتر کسی از علاقه مندان به تئاتر باشد که نام و آوازه برادوی را نشنیده باشد.
در آمریکا در نقاط مختلف کشور، مردم به لهجه های مختلفی تکلم می کنند و هر ناحیه لهجه خاص خود را دارد. در بریتانیا نسبت به ایالات متحده آمریکا، تنوع لهجه بیشتر است و مردم بریتانیا قادرند لهجه های مختلف را بر خلاف مردم آمریکا، بهتر تشخیص دهند. مردم آمریکا فقط تا حد تشخیص لهجه نیویورکی از لهجه جنوب آمریکا هستند و نسبت به تشخیص بیشتر لهجه های آمریکایی ناتوان هستند و از لهجه یک شخص، اهلیت او را تمیز نمی دهند. در آمریکا لهجه استاندارد رادیو و تلویزیون، لهجه غرب - میانه این کشور است. [ ۲]
