فرهنگ بصری یا فرهنگ دیداری ( به انگلیسی: Visual culture ) ، جنبه ای از فرهنگ که به صورت تصویر بیان شده است. فرهنگ دیداری، شاخه ای میان رشته ای از مطالعات فرهنگی است؛ از ویژگی های آن می توان به نگاه انتقادی به کارکرد تصاویر اشاره کرد. بسیاری از رشته های دانشگاهی به مطالعه این موضوع می پردازند از جمله مطالعات فرهنگی، تاریخ هنر، نظریه انتقادی، فلسفه و انسان شناسی.
فرهنگ بصری مقوله ای فراتر از مطالعه تصویر است که در مواجهه با مخاطب در دو مرحله عمل می کند: در مرحله اول قطعاً مانند چشم اندازی است که در آن جهان تصویر به تولید معنا، ایجاد و حفظ ارزش های زیباشناختی، جنسیت، نژاد و روابط قدرت درون فرهنگ می پردازد و در سطحی دیگر مخاطب متوجه می شود که با وسعت گرفتن دامنه دیداری، حوزه ای به وجود می آید که در آن معانی فرهنگی شکل می گیرد. همچنین فرهنگ بصری، طیف وسیعی از تجزیه، تحلیل و تفسیر صوتی - فضایی را نیز در بر می گیرد. به طوری که صرفاً متکی به قوه باصره نیست بلکه چهارچوبی است که کدهای موسیقایی، زبان و صدا را نیز با خود به همراه دارد.
پس از سال ۱۹۸۰ - زمانی که تغییر در نحوه دیدن منجر به ارائه جدیدی از مفهوم فرهنگ شد - محافل فرهنگی و هنری رویکردی بسیار جدی به فرهنگ بصری داشته اند. این رویکرد باعث اعتباربخشیدن به اهمیت دیدن ( Seeing ) در حوزهٔ مطالعات فرهنگی شده است. امروزه جدا از زبان ها، نشانه ها و باورها که از جنبه های مهم فرهنگ محسوب می شوند، دیدوارگی ( Visuality ) یا دیدنِ اجتماعی، به کانون توجه فرهنگ در تمام وجوه آن تبدیل شده است. به علاوه از آنجا که برای درک هر فرهنگ نیاز به ابزارهای کاربردی آن است به جرأت می توان اذعان کرد که تمام وجوه و اتفاقات بصری عاملی تعیین کننده در مواجهه با هر نوع فرهنگ محسوب می شود.
تحول در تکنولوژی، کاربرد تصویر را در لایه های فرهنگی جوامع امروزی افزایش داده و اختراعات جدید علمی همراه با توسعه تکنولوژی منجر به انقلابی بزرگ در زندگی اجتماعی انسان ها شده است. تحول چشم گیر در عرصه دانش بصری یا به تعبیری دیگر، علمِ چگونه دیدن، یکی از وجوه مهم این تحول است. در جهان معاصر ارزیابی تصاویر همانند گذشته، محدود به بررسی زیبایی شناسی یک بوم سادهٔ نقاشی یا یک فریم عکس نیست؛ آنها ارزیابی می شوند تا نشان دهند که تا چه حد قدرت انطباق پذیری با فرهنگ های متفاوت را دارا هستند و در مواجه با مسایل گوناگون چگونه عمل می کنند و این یکی از رویکردهای جدیدی است که از آن به عنوان فرهنگ بصری یاد می شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلففرهنگ بصری مقوله ای فراتر از مطالعه تصویر است که در مواجهه با مخاطب در دو مرحله عمل می کند: در مرحله اول قطعاً مانند چشم اندازی است که در آن جهان تصویر به تولید معنا، ایجاد و حفظ ارزش های زیباشناختی، جنسیت، نژاد و روابط قدرت درون فرهنگ می پردازد و در سطحی دیگر مخاطب متوجه می شود که با وسعت گرفتن دامنه دیداری، حوزه ای به وجود می آید که در آن معانی فرهنگی شکل می گیرد. همچنین فرهنگ بصری، طیف وسیعی از تجزیه، تحلیل و تفسیر صوتی - فضایی را نیز در بر می گیرد. به طوری که صرفاً متکی به قوه باصره نیست بلکه چهارچوبی است که کدهای موسیقایی، زبان و صدا را نیز با خود به همراه دارد.
پس از سال ۱۹۸۰ - زمانی که تغییر در نحوه دیدن منجر به ارائه جدیدی از مفهوم فرهنگ شد - محافل فرهنگی و هنری رویکردی بسیار جدی به فرهنگ بصری داشته اند. این رویکرد باعث اعتباربخشیدن به اهمیت دیدن ( Seeing ) در حوزهٔ مطالعات فرهنگی شده است. امروزه جدا از زبان ها، نشانه ها و باورها که از جنبه های مهم فرهنگ محسوب می شوند، دیدوارگی ( Visuality ) یا دیدنِ اجتماعی، به کانون توجه فرهنگ در تمام وجوه آن تبدیل شده است. به علاوه از آنجا که برای درک هر فرهنگ نیاز به ابزارهای کاربردی آن است به جرأت می توان اذعان کرد که تمام وجوه و اتفاقات بصری عاملی تعیین کننده در مواجهه با هر نوع فرهنگ محسوب می شود.
تحول در تکنولوژی، کاربرد تصویر را در لایه های فرهنگی جوامع امروزی افزایش داده و اختراعات جدید علمی همراه با توسعه تکنولوژی منجر به انقلابی بزرگ در زندگی اجتماعی انسان ها شده است. تحول چشم گیر در عرصه دانش بصری یا به تعبیری دیگر، علمِ چگونه دیدن، یکی از وجوه مهم این تحول است. در جهان معاصر ارزیابی تصاویر همانند گذشته، محدود به بررسی زیبایی شناسی یک بوم سادهٔ نقاشی یا یک فریم عکس نیست؛ آنها ارزیابی می شوند تا نشان دهند که تا چه حد قدرت انطباق پذیری با فرهنگ های متفاوت را دارا هستند و در مواجه با مسایل گوناگون چگونه عمل می کنند و این یکی از رویکردهای جدیدی است که از آن به عنوان فرهنگ بصری یاد می شود.
wiki: فرهنگ بصری