فرنک هراری

فرانک هراری ( Frank Harary ) ( 11 مارس ۱۹۲۱ – ۴ ژانویه ۲۰۰۵ ) ، یک ریاضی دان اهل آمریکا بود که در نظریه گراف تخصص داشت. [ ۱] او به طور گسترده به عنوان یکی از «پدران» نظریه گراف مدرن شناخته می شد. هراری در تقریر واضح استاد بود و با چند تن از دانشجویان دکترای خود توانست اصطلاحات گراف ها را استانداردسازی کند. او گستره این حوزه را به حوزه های فیزیک، جامعه شناسی و حتی مردم شناسی وسعت بخشید. هراری که از نعمت شوخ مزاجی قوی برخوردار بود، مخاطبین را در تمامی سطوح ریاضی به چالش می کشید و سرگرم می کرد. ترفند ویژه ای که او به کار می برد، مبدل کردن قضیه ها به بازی ها بود – مثلاً، دانشجویان باید تلاش می کردند تا یال های سرخ را به شش رأس در یک گراف اضافه می کردند تا یک مثلث سرخ بسازند، در حالی که گروه دیگر دانشجویان باید تلاش می کردند تا این یال ها را اضافه نموده و یک مثلث آبی بسازند ( و هر کدام از یال های گراف باید یا آبی می بود یا سرخ ) . در این قضیهٔ دوستان و بیگانگان، یکی از دو تیم باید برنده می شد.
فرانک هراری در شهر نیویورک زاده شد و بزرگ ترین فرزند یک خانواده مهاجر یهودی از سوریه و روسیه بود. او مدارک لیسانس و فوق لیسانس خود را به ترتیب در سال های ۱۹۴۱ و ۱۹۴۵ میلادی از کالج بروکلین به دست آورده[ ۲] و مدرک دکترای تخصصی ( پی اچ دی ) خود را تحت سرپرستی آلفرد ال. فوستر از دانشگاه کالیفرنیا، برکلی در ۱۹۴۸ حاصل کرد.
قبل از این که حرفه تدریس را آغاز کند، هراری به عنوان دستیار پژوهش گر در مؤسسه پژوهش اجتماعی در دانشگاه میشیگان مشغول کار بود.
تلاش های بسیاری صورت گرفت تا نخستین مقاله هراری «حلقه های اتومیکِ شبیه - بولیین دارای رادیکال معین» در نهایت در ژورنال ریاضی دوک در ۱۹۵۰ میلادی قرار گیرد. این مقاله در مرحله نخست در نوامبر ۱۹۴۸ به انجمن ریاضی آمریکا ارایه گردید، سپس به ژورنال ریاضی دوک فرستاده شده و بعد از سه بار بازنگری، در نهایت پس از دو سال از تسلیمی اولیه، به چاپ رسید. هراری حرفه تدریس خود را در۱۹۵۳ میلادی در دانشگاه میشیگان آغاز کرد، در نخست به عنوان استادیار، پس از آن در ۱۹۵۸ میلادی به عنوان معاون پروفسور و در نهایت در ۱۹۶۴ میلادی به عنوان پروفسور ریاضی گماشته شد و تا سال ۱۹۸۶ در این سِمت باقی ماند.
هراری، از ۱۹۸۷ به بعد در دانشکده علوم رایانه، دانشگاه ایالتی نیومکزیکو، لاس کروسس به عنوان پروفسور ( پروفسور برجسته افتخاری ) خدمت می کرد. او یکی از بنیان گذاران ژورنال نظریه ترکیبیات و ژورنال نظریه گراف بود. [ ۱]