[ویکی فقه] فرماندهی جالوت (قرآن). در نبرد بین جالت و جناب طالوت فرماندهی سپاهیان فلسطین با جالوت بوده است.
جالوت، فرمانده سپاه خود در جنگ با طالوت و لشگر او بود.ولما برزوا لجالوت... • فهزموهم باذن الله وقتل داوود جالوت وءاتـه الله الملک والحکمة وعلمه مما یشاء ولولا دفع الله الناس بعضهم ببعض لفسدت الارض ولـکن الله ذو فضل علی العــلمین (و هنگامی که با جالوت و سپاهیانش روبرو شدند گفتند پروردگارا بر (دلهای) ما شکیبایی فرو ریز و گامهای ما را استوار دار و ما را بر گروه کافران پیروز فرمای •پس آنان را به اذن خدا شکست دادند و داوود جالوت را کشت و خداوند به او پادشاهی و حکمت ارزانی داشت و از آنچه می خواست به او آموخت و اگر خداوند برخی از مردم را به وسیله برخی دیگر دفع نمی کرد قطعا زمین تباه می گردید ولی خداوند نسبت به جهانیان تفضل دارد.)
← استعاره از کنایه
جالوت در پیکار مستقیم و روبرو با طالوت قرار گرفت.ولما برزوا لجالوت وجنوده قالوا ربنا افرغ علینا صبرا وثبت اقدامنا وانصرنا علی القوم الکـفرین (و هنگامی که با جالوت و سپاهیانش روبرو شدند گفتند پروردگارا بر (دلهای) ما شکیبایی فرو ریز و گامهای ما را استوار دار و ما را بر گروه کافران پیروز فرمای.) «در آیه بعد، مساله رویارویی دو لشکر مطرح شده، می فرماید: «به هنگامی که آنها (لشکر «طالوت» و بنی اسرائیل) در برابر جالوت و سپاهیان او قرار گرفتند گفتند: پروردگارا! صبر و استقامت را بر ما فرو ریز و گام های ما را استوار بدار، و ما را بر جمعیت کافران پیروز گردان» «و لما برزوا لجالوت و جنوده قالوا ربنا افرغ علینا صبرا و ثبت اقدامنا و انصرنا علی القوم الکافرین».«برزوا» از ماده «بروز»، به معنی ظهور است، و از آنجا که وقتی انسان در میدان جنگ، آماده و ظاهر می شود، ظهور و بروز دارد به این کار، مبارزه یا «براز» می گویند.این آیه، می گوید: هنگامی که «طالوت» و سپاه او، به جایی رسیدند که لشکر نیرومند «جالوت»، نمایان و ظاهر شد، و در برابر آن قدرت عظیم صف کشیدند، دست به دعا برداشتند و از خداوند سه چیز طلب کردند:نخست صبر و شکیبائی و استقامت، در آخرین حد آن، لذا تعبیر به «افرغ علینا صبرا» کردند که از ماده «افراغ» به معنی ریختن آب یا ماده سیال دیگر از ظرف، به طوری که ظرف کاملا خالی شود، نکره بودن «صبر» نیز تاکیدی به این مطلب است.تکیه بر ربوبیت پروردگار (ربنا) و تعبیر به «افراغ» که به معنی خالی کردن پیمانه است، و تعبیر به «علی» که بیانگر نزول از طرف بالا است و تعبیر به «صبرا» که در این گونه موارد دلالت بر عظمت دارد، هر کدام نکته ای در بر دارد که مفهوم این دعا را کاملا عمیق و پر مایه می کند.دومین تقاضای آنها از خدا این بود: «گام های ما را استوار بدار» تا از جا کنده نشود و فرار نکنیم، در حقیقت، دعای اول جنبه باطنی و درونی داشت و این دعا جنبه ظاهری و برونی دارد و مسلما ثبات قدم از نتایج روح استقامت و صبر است.سومین تقاضای آنها این بود: «ما را در برابر این قوم کافر یاری فرما و پیروز کن» که در واقع هدف اصلی را تشکیل می دهد و نتیجه نهایی صبر و استقامت و ثبات قدم است. »
جالوت، فرمانده سپاه خود در جنگ با طالوت و لشگر او بود.ولما برزوا لجالوت... • فهزموهم باذن الله وقتل داوود جالوت وءاتـه الله الملک والحکمة وعلمه مما یشاء ولولا دفع الله الناس بعضهم ببعض لفسدت الارض ولـکن الله ذو فضل علی العــلمین (و هنگامی که با جالوت و سپاهیانش روبرو شدند گفتند پروردگارا بر (دلهای) ما شکیبایی فرو ریز و گامهای ما را استوار دار و ما را بر گروه کافران پیروز فرمای •پس آنان را به اذن خدا شکست دادند و داوود جالوت را کشت و خداوند به او پادشاهی و حکمت ارزانی داشت و از آنچه می خواست به او آموخت و اگر خداوند برخی از مردم را به وسیله برخی دیگر دفع نمی کرد قطعا زمین تباه می گردید ولی خداوند نسبت به جهانیان تفضل دارد.)
← استعاره از کنایه
جالوت در پیکار مستقیم و روبرو با طالوت قرار گرفت.ولما برزوا لجالوت وجنوده قالوا ربنا افرغ علینا صبرا وثبت اقدامنا وانصرنا علی القوم الکـفرین (و هنگامی که با جالوت و سپاهیانش روبرو شدند گفتند پروردگارا بر (دلهای) ما شکیبایی فرو ریز و گامهای ما را استوار دار و ما را بر گروه کافران پیروز فرمای.) «در آیه بعد، مساله رویارویی دو لشکر مطرح شده، می فرماید: «به هنگامی که آنها (لشکر «طالوت» و بنی اسرائیل) در برابر جالوت و سپاهیان او قرار گرفتند گفتند: پروردگارا! صبر و استقامت را بر ما فرو ریز و گام های ما را استوار بدار، و ما را بر جمعیت کافران پیروز گردان» «و لما برزوا لجالوت و جنوده قالوا ربنا افرغ علینا صبرا و ثبت اقدامنا و انصرنا علی القوم الکافرین».«برزوا» از ماده «بروز»، به معنی ظهور است، و از آنجا که وقتی انسان در میدان جنگ، آماده و ظاهر می شود، ظهور و بروز دارد به این کار، مبارزه یا «براز» می گویند.این آیه، می گوید: هنگامی که «طالوت» و سپاه او، به جایی رسیدند که لشکر نیرومند «جالوت»، نمایان و ظاهر شد، و در برابر آن قدرت عظیم صف کشیدند، دست به دعا برداشتند و از خداوند سه چیز طلب کردند:نخست صبر و شکیبائی و استقامت، در آخرین حد آن، لذا تعبیر به «افرغ علینا صبرا» کردند که از ماده «افراغ» به معنی ریختن آب یا ماده سیال دیگر از ظرف، به طوری که ظرف کاملا خالی شود، نکره بودن «صبر» نیز تاکیدی به این مطلب است.تکیه بر ربوبیت پروردگار (ربنا) و تعبیر به «افراغ» که به معنی خالی کردن پیمانه است، و تعبیر به «علی» که بیانگر نزول از طرف بالا است و تعبیر به «صبرا» که در این گونه موارد دلالت بر عظمت دارد، هر کدام نکته ای در بر دارد که مفهوم این دعا را کاملا عمیق و پر مایه می کند.دومین تقاضای آنها از خدا این بود: «گام های ما را استوار بدار» تا از جا کنده نشود و فرار نکنیم، در حقیقت، دعای اول جنبه باطنی و درونی داشت و این دعا جنبه ظاهری و برونی دارد و مسلما ثبات قدم از نتایج روح استقامت و صبر است.سومین تقاضای آنها این بود: «ما را در برابر این قوم کافر یاری فرما و پیروز کن» که در واقع هدف اصلی را تشکیل می دهد و نتیجه نهایی صبر و استقامت و ثبات قدم است. »
wikifeqh: فرماندهی_جالوت_(قرآن)