[ویکی فقه] مکتب امامیه یا همان تشیع و اثنی عشریه در برابر مذاهب و فرق دیگر، امامت و جانشینی پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) را به انتخاب افراد یا شورا نمی داند. بلکه امامت را عهدی الهی برای علی بن ابی طالب و یازده فرزند ایشان (علیهم السّلام) می دانند و از این رو می توان به مومنین به این عقیده، امامیه گفت.
باید دقت شود که عده ای از نویسندگان فرق و مذاهب مانند شهرستانی برای غرض ورزی و زیاد نشان دادن فرق شیعی و همچنین کمرنگ نمایش دادن عظمت تشیع، هر یک از این مفاهیم را به عنوان فرقه ای مستقل در دامن شیعه نمود داده اند غافل از اینکه شیعه و اثنی عشریه بدون اینکه فرق مستقلی باشد، همگی دارای یک اصول و عقیده و احکام می باشند. زیرا این عناوین تماما حکایت از همان اسلامی است که خداوند به آن حکم فرموده و رضایت داده است.اعلام خدا به اینکه دین اسلام کامل شد و نعمتش به نهایت رسید و رضایت خدا بر اینکه اسلام، دین کامل باشد به واسطه دستوراتی است که فقط در مکتب شیعه امامیه اثنی عشریه به آنها تمسک شده است. همانطور که بعد از اعلام ولایت و جانشینی امیرالمومنین علی (علیه السّلام) در روز غدیر این آیه شریفه نازل شد: الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتی و رضیت لکم الاسلام دینا ؛ امروز (با اعلام ولایت امیرالمومنین علی (علیه السّلام)) دین را برای شما کامل نمودم و نعمت خویش را برای شما به نهایت رساندم و راضی شدم که اسلام دین شما باشد.
امامت و خلافت
ولایت و حکمرانی بر مردم حق خداوند است و هیچ احدی بر دیگری چنین حقی ندارد مگر اینکه خداوند این حق را در مورد حکومت و ولایت به او تفویض کند. چنین حقی جز برای پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) نیست و کسی که منکر ولایت و امامت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) باشد همانند کسی است که منکر نبوت و رسالت اوست. در واقع امامت منصبی غیر از منصب نبوت و رسالت است. چنانکه خداوند در قرآن در مورد حضرت ابراهیم (علی نبیناوآله وعلیه السّلام) می فرماید:و اذ ابتلی ابراهیم ربه بکلمات فاتمهن قال انی جاعلک للناس اماما ؛ و هنگامی که خداوند ابراهیم را به کلماتی آزمود پس تمام گردانید آنها را گفت من تو را برای مردمان امام گرداندم.اما در مقام امامت و ولایت بعد از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) به عنوان جانشین آن حضرت اختلاف شد و از همین اختلاف اساسی، مذاهب اسلامی تشکیل می شوند. هر عقیده خاصی که در این مرحله توسط مذاهب اظهار می شود، سنگ بنای آن مذهب را تشکیل می دهد و می توان گفت که بزرگترین اختلاف مسلمین در این عقیده است.عده ای امامت و ولایت را صرفا حکومت انتخابی بر مردم می دانستند. این اعتقاد در حکومت خلفاء ثلاثه و حکومت بنی امیه و بنی مروان و بنی العباس و به طور کلی مخالفان امامیه ملاحظه می شود.
← امامت از دیدگاه امامیه
امامیه بر طائفه ای اطلاق می شود که به امامت امیرالمومنین علی (علیه السّلام) و یازده فرزند معصوم او معتقد هستند و به امامت غیر ایشان اعتقادی ندارند. به این ترتیب امامیه سیر تاریخی و استمراری به مدت ۲۵۰ سال به خود دیده است. حوادث مختلف در سیر این تاریخ می تواند دورانهای مختلف بر امامیه را رقم بزند.
← دوران معرفی امام علی
...
باید دقت شود که عده ای از نویسندگان فرق و مذاهب مانند شهرستانی برای غرض ورزی و زیاد نشان دادن فرق شیعی و همچنین کمرنگ نمایش دادن عظمت تشیع، هر یک از این مفاهیم را به عنوان فرقه ای مستقل در دامن شیعه نمود داده اند غافل از اینکه شیعه و اثنی عشریه بدون اینکه فرق مستقلی باشد، همگی دارای یک اصول و عقیده و احکام می باشند. زیرا این عناوین تماما حکایت از همان اسلامی است که خداوند به آن حکم فرموده و رضایت داده است.اعلام خدا به اینکه دین اسلام کامل شد و نعمتش به نهایت رسید و رضایت خدا بر اینکه اسلام، دین کامل باشد به واسطه دستوراتی است که فقط در مکتب شیعه امامیه اثنی عشریه به آنها تمسک شده است. همانطور که بعد از اعلام ولایت و جانشینی امیرالمومنین علی (علیه السّلام) در روز غدیر این آیه شریفه نازل شد: الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتی و رضیت لکم الاسلام دینا ؛ امروز (با اعلام ولایت امیرالمومنین علی (علیه السّلام)) دین را برای شما کامل نمودم و نعمت خویش را برای شما به نهایت رساندم و راضی شدم که اسلام دین شما باشد.
امامت و خلافت
ولایت و حکمرانی بر مردم حق خداوند است و هیچ احدی بر دیگری چنین حقی ندارد مگر اینکه خداوند این حق را در مورد حکومت و ولایت به او تفویض کند. چنین حقی جز برای پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) نیست و کسی که منکر ولایت و امامت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) باشد همانند کسی است که منکر نبوت و رسالت اوست. در واقع امامت منصبی غیر از منصب نبوت و رسالت است. چنانکه خداوند در قرآن در مورد حضرت ابراهیم (علی نبیناوآله وعلیه السّلام) می فرماید:و اذ ابتلی ابراهیم ربه بکلمات فاتمهن قال انی جاعلک للناس اماما ؛ و هنگامی که خداوند ابراهیم را به کلماتی آزمود پس تمام گردانید آنها را گفت من تو را برای مردمان امام گرداندم.اما در مقام امامت و ولایت بعد از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) به عنوان جانشین آن حضرت اختلاف شد و از همین اختلاف اساسی، مذاهب اسلامی تشکیل می شوند. هر عقیده خاصی که در این مرحله توسط مذاهب اظهار می شود، سنگ بنای آن مذهب را تشکیل می دهد و می توان گفت که بزرگترین اختلاف مسلمین در این عقیده است.عده ای امامت و ولایت را صرفا حکومت انتخابی بر مردم می دانستند. این اعتقاد در حکومت خلفاء ثلاثه و حکومت بنی امیه و بنی مروان و بنی العباس و به طور کلی مخالفان امامیه ملاحظه می شود.
← امامت از دیدگاه امامیه
امامیه بر طائفه ای اطلاق می شود که به امامت امیرالمومنین علی (علیه السّلام) و یازده فرزند معصوم او معتقد هستند و به امامت غیر ایشان اعتقادی ندارند. به این ترتیب امامیه سیر تاریخی و استمراری به مدت ۲۵۰ سال به خود دیده است. حوادث مختلف در سیر این تاریخ می تواند دورانهای مختلف بر امامیه را رقم بزند.
← دوران معرفی امام علی
...
wikifeqh: فرقه_امامیه