فرضیه های ریشه کروات ها

کروات ها تاریخ خود را از مهاجرت اسلاوها به سمت جنوب در سده های ششم و هفتم میلادی می آغازند که مطالعات انسان شناسی، ژنتیکی و قوم شناسی نیز از این فرضیه پشتیبانی می کنند. با این حال، شواهد باستان شناسی و سایر شواهد تاریخی در مورد مهاجرت مهاجران اسلاو، شخصیتِ جمعیتِ بومی در قلمرو امروزی کرواسی و روابط متقابل شان، برداشت های تاریخی و فرهنگیِ متنوعی را می نمایانند.
پیش از بررسیِ قوم زایی کروات ها باید تعریفِ قومیت را از نظر گذراند. [ ۱] دسته ای اجتماعی از مردم که بر اساس تجربیات مشترک اجدادی، اجتماعی، فرهنگی و… با یکدیگر هم ذات پنداری می کنند و دوام ویژه ای در بلندمدت را می نمایانند، یک قوم نامیده می شود. [ ۱] در مورد کرواسی، تردیدی وجود ندارد که در اوایل قرون وسطی، گروهی خود را با قوم نامِ Hrvati ( کروات ها ) معرفی می کرده اند و توسط دیگران هم با همین عنوان شناسایی می شده اند. [ ۱] این مفهوم قومی، ابعاد سیاسی هم داشت، به گسترش خود ادامه داد، و در قرون وسطی متأخر صراحتاً با ملت یکی شد، هرچند به معنای دقیقِ معاصرِ ملتِ نوین نبود. [ ۱]
در مورد ملت کرواسی امروزین، چندین مؤلفه یا مراحل بر قوم زایی آنان تأثیر گذاشته است:
• مولفهٔ پیشاتاریخیِ بومیان که به عصر حجر، بیش از ۴۰۰۰۰ سال، و فرهنگ هایِ نوسنگیِ جوان تری مانند دانیلو مربوط به ۴۷۰۰–۳۹۰۰ پیش از میلاد و فرهنگ انئولیتیک مانند Vučedol که به ۳۰۰۰ و ۲۲۰۰ پیش از میلاد بازمی گردد. [ ۱]
• مولفهٔ پیشاتاریخیِ مردمانی باستانی مانند ایلیاتی ها ( از جمله Dalmatae و Liburnians در نواحیِ ساحلیِ کرواسی، و قبایل ایلیریا ) و سلتیک ها یا ترکیبی از این دو مانندِ ایاپیدها، تائوریسکی ها و اسکوردیسکی ها. [ ۱] در سده چهارم پیش از میلاد نیز چند مستعمره یونانی در جزایر و سواحل آدریاتیک وجود داشت. [ ۱]
• عنصرِ کلاسیک دوران باستان در زمان فتح روم که مردم کرواسیِ کنونی ترکیبی از ایلیری هایِ باستان و مستعمره نشینان و لژیونرهای روم بودند. [ ۱] همچنین در این زمان، یازیگ های ایرانیگ زبان ( Iranic - speaking ) در مرز دالماسیِ روم حضور کوتاهی داشتند. [ ۱]
• دورهٔ اواخر باستان تا قرون وسطی اولیه، از دوره مهاجرت که توسط هون ها آغاز شد و در کرواسی در گام نخست توسط ویزیگوت ها و سوئیبی ها ( که مدت کوتاهی در آنجا ماندند ) و سوس استگروت ها و ژپیدها و لنگوباردها ( که پادشاهی مستعجل استروگوت ها ( ۴۹۳–۵۵۳ پس از میلاد ) را تشکیل دادند ) انجام شد. [ ۱] در گام دوم، مهاجرت بزرگِ اسلاوها رخ داد که اغلب با فعالیت آوارها همراه بود. [ ۱] بخش بزرگی از جمعیت کشاورزیِ دالماسی در آن زمان از نژاد ولاخ ها یا مورلاک ها ( که پیش تر لاتین زبان بودند ) بودند. [ ۲]
• و در پایان پنداره ای از قرون وسطی تا عصر مدرن که شامل حضور مجارها و ایتالیایی ها / ونیزی ها بود. برخی پژوهش گران می گویند که آلمانی / ساکسون بودند. [ ۱] پس از قرن چهاردهم میلادی، به دلیل مرگ سیاه، و اواخر قرن پانزدهم، به دلیل تهاجم عثمانی، قومیت کرواسی از سرزمین های تاریخی کرواسی به اسلوانیِ غربی گسترش یافت که باعث شد زاگرب به پایتختِ پادشاهی کرواسی تبدیل شود و جمعیتِ آن شهر هم در این قومیت زایی ادغام شوند. [ ۱] تهاجم عثمانی باعث مهاجرتِ بسیاری از مردم در بالکان و کرواسی، مانند صرب ها و ولاخ ها شد[ ۱] و جنگ های جهانی و رویدادهای اجتماعی آتی نیز بر قوم زایی کرواسی تأثیر گذاشت. [ ۱]