فرصتی دیگر (ترانه راجر سانچز). «فرصتی دیگر» ( انگلیسی: Another Chance ) ترانه ای از راجر سانچز، تهیه کنندهٔ موسیقی و دی جی هاوس اهل ایالات متحده آمریکا است. این ترانه بر اساس نمونه برداری از ترانهٔ «جلویت را نمی گیرم» اثر توتو ساخته شده است. «فرصتی دیگر» که در ژوئیهٔ ۲۰۰۱ به عنوان دومین تک آهنگ از اولین آلبوم استودیویی سانچز با نام نخستین تماس ( ۲۰۰۱ ) منتشر شد، به یک موفقیت جهانی تبدیل شد و در رومانی و بریتانیا در رتبهٔ اول قرار گرفت و در دانمارک، ایرلند، هلند، نروژ، پرتغال و اسپانیا نیز به فهرست ۱۰ تک آهنگ برتر رسید.
سانچز در مصاحبه ای با مجله دی جی اشاره کرد که این ترانه یکی از آخرین قطعه هایی است که برای آلبوم خود ساخته است، زیرا فکر می کند که آن آلبوم به یک «قطعهد زیرزمینی خوب» نیاز داشته است. سانچز چندین صفحه وینیل را از فروشگاهی در مونترال خریداری کرده بود که یکی از آن ها آلبوم توتو ۴ ( ۱۹۸۲ ) اثر توتو، گروه راک آمریکایی بود. هنگام بررسی ایده های نمونه گیری برای آلبوم، سانچز با عبارت تکرارشوندهٔ «اگر امشب فرصت دیگری داشتم» از قطعهٔ «جلویت را نمی گیرم» مواجه شد که برای «فرصتی دیگر» از آن نمونه برداری کرد. [ ۱] [ ۲]
مایکل یورگنسن از رادیو سیلکبورگ در دانمارک دربارهٔ این ترانه گفت: «این قطعه عالی است، شاید هوشمندانه ترین کلمات نباشد، اما صدای آن بسیار جذاب است. وقتی آن را شنیدی، نمی توانی آن را از ذهنت بیرون کنی!»[ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفسانچز در مصاحبه ای با مجله دی جی اشاره کرد که این ترانه یکی از آخرین قطعه هایی است که برای آلبوم خود ساخته است، زیرا فکر می کند که آن آلبوم به یک «قطعهد زیرزمینی خوب» نیاز داشته است. سانچز چندین صفحه وینیل را از فروشگاهی در مونترال خریداری کرده بود که یکی از آن ها آلبوم توتو ۴ ( ۱۹۸۲ ) اثر توتو، گروه راک آمریکایی بود. هنگام بررسی ایده های نمونه گیری برای آلبوم، سانچز با عبارت تکرارشوندهٔ «اگر امشب فرصت دیگری داشتم» از قطعهٔ «جلویت را نمی گیرم» مواجه شد که برای «فرصتی دیگر» از آن نمونه برداری کرد. [ ۱] [ ۲]
مایکل یورگنسن از رادیو سیلکبورگ در دانمارک دربارهٔ این ترانه گفت: «این قطعه عالی است، شاید هوشمندانه ترین کلمات نباشد، اما صدای آن بسیار جذاب است. وقتی آن را شنیدی، نمی توانی آن را از ذهنت بیرون کنی!»[ ۳]
