فرشته در فقه

[ویکی فقه] فرشته ، آفریده ای لطیف و آسمانی است.
فرشته موجودی است لطیف و آسمانی و از مأموران الهی و واسطه رساندن فیض به بندگان. فرشته رابط میان مشیّت خدای تعالی و خلق می باشد که به بندگان فیض می رساند. قرآن کریم عملکرد این مأموران الهی را چنین ترسیم کرده است: «لایَعْصُونَ اللّه َ ما أمَرَهُمْ و یَفْعَلُونَ ما یُؤمَرُونَ؛ خدا را در آنچه بدان امر شده اند، نافرمانی نمی کنند و بدان عمل می کنند».
احکام مرتبط
از احکام مرتبط با آن در بابهای طهارت ، جهاد و تجارت سخن گفته اند.
← در طهارت
۱. ↑ تحریم/سوره۶۶، آیه۶.
...