فرح

[ویکی الکتاب] معنی فَرِحَ: شاد شد
معنی فَرِحٌ: همیشه شادمان (صفت مشبهه از فرح وچون لازمه شادمانی همیشگی در دنیا ،بی فکری و سبک مغزی است به معنی خوشگذران ، مست و مغرورو کسی که دچارغفلت و سبک مغزی در اثر سوء استفاده از نعمتهای الهی است ، هم در قرآن استفاده شده است در عباراتی نظیر "إِنَّ ﭐللَّهَ ل...
معنی فَرِحُونَ: همیشه شادمانها (صفت مشبهه از فرح وچون لازمه شادمانی همیشگی در دنیا ،بی فکری و سبک مغزی است به معنی خوشگذران ، مست و مغرورو کسی که دچارغفلت و سبک مغزی در اثر سوء استفاده از نعمتهای الهی است ، هم در قرآن استفاده شده است در عباراتی نظیر "إِنَّ ﭐللَّهَ...
معنی فَرِحِینَ: همیشه شادمانها (صفت مشبهه از فرح وچون لازمه شادمانی همیشگی در دنیا ،بی فکری و سبک مغزی است به معنی خوشگذران مست و مغرورو کسی که دچارغفلت و سبک مغزی در اثر سوء استفاده از نعمتهای الهی است ، هم در قرآن استفاده شده است در عباراتی نظیر "إِنَّ ﭐللَّهَ ...
ریشه کلمه:
فرح (۲۲ بار)

شادی. شادی توأم با تکبر در اقرب الموارد گوید: سرور و حبور در شادی ممدوح بکار می‏رود ولی فرح در شادی مذموم که موجب تکبر است سرور و حبور از تفکر ناشی است و فرح از قوه شهوت. فیومی در مصباح گفته: در معنی تکبّر و خرسندی و شادی به کار می‏رود. طبرسی رحمه‏اللَّه در مجمع ذیل . فرموده فرح به معنی تکبر است و شعر ذیل را شاهد می‏آورد . وَلَسْتُ بِمِفْراحٍ اِذَ الدَّهْرُ سُرَّنی وَ لاجازِعٍ مِنْ صَرْفِهِ الْمُتَقَلِّبُ‏ چون روزگارم شادم کند متکبر نمی‏شوم، از برگشت آن نیز جزع و ناله ندارم. راغب و زمخشری نیز آن را نقل کرده‏اند. در قرآن مجید بیشتر در شادی‏های مذموم آمده که منبعث از نیروی شهوانی و لذات و توأم با خودپسندی است مثل . باز گذاشتگان بر ماندنشان برخلاف رسول خدا (و اینکه با او به جهاد نرفتند) شادمان شدند . و در بعضی از آیات در شادی ممدوح به کار رفته مثل . آن روز مؤمنان در اثر یاری خدا مسرور می‏شوند. . فرح: (بر وزن کتف)شادمان متکبر . می‏گوید بدی‏ها از من رفت او متکبر و فخرکننده است. در اینجا فرح به معنی متکبر است که این آیه نظیر . است. . قومش به قارون گفتند: از کثرت مال شادمان متکبر نباش که خدا متکبران را دوست ندارد.

فرح (خواننده). منیر فولادی شناخته شده با نام هنری فرح یا بانو فرح ( زاده ۱۳۰۶ - درگذشت ۱۳۷۶ ) خواننده ایرانی در سبک موسیقی سنتی بود.
فرح از خوانندگان مطرح دهه ۳۰ شمسی بود و در رادیو بسیار فعال بود.
فرح با نام اصلی منیر فولادی در ۱۳۰۶ در تهران زاده شد.
تحصیلات ابتدایی را در دبستان مینو و متوسطه را در دبیرستان خاور انجام داد.
روزی فرح و پدرش در جشنی شرکت کردند و فرح با ویولن ابوالحسن صبا چند تصنیف را اجرا کرد. صبا او را به یادگیری موسیقی تشویق کرد و او نیز پس از یادگیری موسیقی وارد حرفه خوانندگی شد. ابتدا با نام هنری شهرزاد فعالیت می کرد اما بعد از مدت کوتاهی نام هنری اش را به فرح تغییر داد.
او در سال ۱۳۲۷ فعالیت خود را آغاز کرد و مدتی خواننده ارکستر شماره ۶ رادیو ( به سرپرستی مجید وفادار ) بود.
فرح، از اولین خوانندگان برنامه گل ها بود و بخصوص در بخش برگ سبز بسیار فعالیت کرد.
معروف ترین آواز وی او نیامد نام دارد. ساخته اکبر محسنی، با شعری از ایرج تیمورتاش.
فرح در سال ۱۳۴۵ از خوانندگی کناره گیری کرد و به جمع آوری صفحات خود مشغول شد. به همین دلیل، ترانه های فراوانی از او موجود است که گل سر سبدشان همان تصنیف او نیامد است.
بانو فرح سرانجام در سال ۱۳۷۶ فوت کرد.