فرانک ها ( به لاتین: Franci یا gens Francorum ) یکی از قبایل متعدد کنفدراسیون غربی ژرمن بودند. این کنفدراسیون متشکل از اقوام مختلف ژرمن از قبیل: سالی ها، سوگامبری، چاماوی، تنکتری، چاتورایی، بروکتری، اوسیپت ها، آمپسیواری و چاتی بودند. آن ها از مرکز آلمان به داخل امپراتوری روم آمدند و به عنوان یک فوئدراتی ( هم پیمان روم ) قبول شدند. فرانک ها توانستند حکومتی دیرپا بنا کنند که بخش اعظم فرانسه امروزی و مناطق غربی آلمان ( فرانکونیا، راینلند و هسن ) را تحت پوشش خود قرار می داد و هستهٔ تاریخی دو کشور آلمان و فرانسه امروزی را شکل داد. ایمان آوردن کلوویس یکم، شاه کافر فرانک ها به مسیحیت، رخدادی تأثیرگذار در تاریخ اروپا به شمار می رود.
از آنجا که فرانک ها سالیان دراز بر بخش غربی اروپا چیرگی داشتند در میان ملت های دیگر مانند ایرانیان، هندیان و عرب ها همه اروپا به نام آنان خوانده می شد، آنچنان که در فارسی به اروپایی فرنگی، در عربی الفرنجی و در هندی Feringhi گفته می شد.
بر پایه کهن ترین نوشته ها فرانک ها در آغاز در پانونیا در نزدیکی رود دانوب می زیستند ولی پس از چندی به سوی کرانه های راین کوچیدند. همچنین دیگر نوشته های کهن به ما می گوید که سرزمین نخستین فرانک ها دهانه رود دانوب در کنار دریای سیاه بوده است و اینان در زمان های پیش از تاریخ به سوی رود راین کوچیده اند. در همین هنگام نیز خود را بدین نام که اکنون ما آن ها را می شناسیم؛ فرانک Franko؛ خوانده اند ( نزدیک به ۱۱ پیش از میلاد ) ، فرانک ها را پیش از آن سیکامبرها می خواندند. این نام و خاستگاهشان نشان دهنده این است که آنان شاخه ای از سکاها یا کیمریان بوده اند. این داستان هم ریشه بودن با دو تیره نام برده با دیگر اسطوره های ملت های اروپا نیز همخوانی دارد.
فرانک های کوچنده به دسته های کوچک ژرمن در کنار رودخانه راین و سرزمین های شرقی آن بخش شده و ساکن گردیدند. پس از آن با سود بردن از نبرد میان مارکومان ها و روم که در سال ۱۶۶ آغاز شد و تا سده های دوم و سوم میلادی به درازا انجامید از سرزمین هلند کنونی تا مرزهای شمال روم نیز پراکنده شدند.
نزدیک سال ۲۵۰ گروهی از فرانک ها از ناتوانی رومیان سود بردند و به درون اسپانیای کنونی رخنه کردند و سرانجام رومیان آن ها را از مرزهای خویش بیرون راندند. پس از چهل سال فرانک ها که بر اشلت چیرگی یافته بودند، به راه های آبی بریتانیا نفوذ می کردند. رومیان توانستند منطقه را آرام کنند ولی فرانک ها را از آن جا بیرون نراندند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاز آنجا که فرانک ها سالیان دراز بر بخش غربی اروپا چیرگی داشتند در میان ملت های دیگر مانند ایرانیان، هندیان و عرب ها همه اروپا به نام آنان خوانده می شد، آنچنان که در فارسی به اروپایی فرنگی، در عربی الفرنجی و در هندی Feringhi گفته می شد.
بر پایه کهن ترین نوشته ها فرانک ها در آغاز در پانونیا در نزدیکی رود دانوب می زیستند ولی پس از چندی به سوی کرانه های راین کوچیدند. همچنین دیگر نوشته های کهن به ما می گوید که سرزمین نخستین فرانک ها دهانه رود دانوب در کنار دریای سیاه بوده است و اینان در زمان های پیش از تاریخ به سوی رود راین کوچیده اند. در همین هنگام نیز خود را بدین نام که اکنون ما آن ها را می شناسیم؛ فرانک Franko؛ خوانده اند ( نزدیک به ۱۱ پیش از میلاد ) ، فرانک ها را پیش از آن سیکامبرها می خواندند. این نام و خاستگاهشان نشان دهنده این است که آنان شاخه ای از سکاها یا کیمریان بوده اند. این داستان هم ریشه بودن با دو تیره نام برده با دیگر اسطوره های ملت های اروپا نیز همخوانی دارد.
فرانک های کوچنده به دسته های کوچک ژرمن در کنار رودخانه راین و سرزمین های شرقی آن بخش شده و ساکن گردیدند. پس از آن با سود بردن از نبرد میان مارکومان ها و روم که در سال ۱۶۶ آغاز شد و تا سده های دوم و سوم میلادی به درازا انجامید از سرزمین هلند کنونی تا مرزهای شمال روم نیز پراکنده شدند.
نزدیک سال ۲۵۰ گروهی از فرانک ها از ناتوانی رومیان سود بردند و به درون اسپانیای کنونی رخنه کردند و سرانجام رومیان آن ها را از مرزهای خویش بیرون راندند. پس از چهل سال فرانک ها که بر اشلت چیرگی یافته بودند، به راه های آبی بریتانیا نفوذ می کردند. رومیان توانستند منطقه را آرام کنند ولی فرانک ها را از آن جا بیرون نراندند.
wiki: فرانک ها