فرانچیشک اسموگلویچ

فرانچیشک اسموگلویچ ( به انگلیسی: Franciszek Smuglewicz ) ( لیتوانیایی: Pranciškus Smuglevičius; [ ۱] [ ۲] زاده ۶ اکتبر ۱۷۴۵–۱۸ سپتامبر ۱۸۰۷ ) طراح و نقاش لهستانی - لیتوانیایی بود. وی از نسل هنر لیتوانیایی در دوران مدرن محسوب می شود. [ ۱] او پیش از تاریخ گرایی در نقاشی لهستانی بود. وی همچنین بنیانگذار مکتب هنری ویلنیوس بود، برجسته ترین شاگردان وی یان روستم، یان کریستوف دامل، گاسپار بوروفسکی و جوزف اولشکیویچ بودند. [ ۳] پدرش لوکاس اسموگلویچ و برادرش آنتونی نیز نقاش بودند.
فرانچیشک اسموگلویچ فرزند لوکاس اسموگلویچ، که او نیز یک نقاش بود در ورشو متولد شد. [ ۴] مادر وی، رجینا اولسیسکا، خواهرزاده نقاش شمون چکوویچ بود. [ ۵] [ ۴] او اولین گام های خود را به عنوان یک نقاش در کارگاه مشترک پدر و چکوویچ در ورشو برداشت. در سال ۱۷۶۳ فرانچیشک به رم سفر کرد و در آنجا تحصیلات هنرهای زیبا را با مربیگری آنتون فون مارون آغاز کرد. وی ۲۱ سال در رم ماند و در آنجا سبک نئو کلاسیک را پذیرفت.
در سال ۱۷۶۵ او از پادشاه لهستان استانیسلاو آگوست پونیاتوفسکیی بورس تحصیلی دریافت کرد و در آکادمی سنت لوکاس پذیرفته شد. وی به عنوان همکار وینچنزو برنا در فهرست نویسی مصنوعات از Nero's Domus Aurea شرکت کرد. در سال ۱۷۸۴ به ورشو بازگشت و در آنجا مدرسه هنرهای زیبا، یکی از پیشینیان آکادمی هنرهای زیبای ورشو را تأسیس کرد.
در سال ۱۷۹۷ به ویلنیوس نقل مکان کرد و در آنجا بنیانگذار و اولین شماس مؤسسه طرح و نقاشی در دانشگاه ویلنیوس شد.
وی در سال ۱۸۰۱ نقاشی های سقفی تمثیلی را برای تزار پاول یکم در کاخ شاهنشاهی جدید خود، قلعه میخائیلوفسکی، در سن پترزبورگ نقاشی کرد که توسط برنا نیز طراحی شده است. [ ۶]
اسموگلویچ، مربی نسل نقاشان لهستانی - لیتوانیایی، در سال های آخر، زندگی خود را وقف نقاشی های تاریخی کرد. وی ایده ها و دیدگاه های کلاسیک مربوط به کلاسیسیسم روشن را به لیتوانی آورد. او زندگی روزمره و معماری ویلنیوس را به روشی واقع گرایانه نقاشی می کرد. آثار وی به بازسازی مداوم کاخ سلطنتی لیتوانی در ویلنیوس کمک کرد.