فرانتس لهار

فرانتس لِهار ( آلمانی: Franz Lehár، زادهٔ ۳۰ آوریل ۱۸۷۰ – درگذشتهٔ ۲۴ اکتبر ۱۹۴۸ ) آهنگساز، آهنگساز اپرت و رهبر ارکستر اتریش - مجارستان بود. او عمدتاً برای اپرت هایی همانند بیوه سرمست، گراف لوکزامبورگ و عشق کولی مشهور است. لهار یکی از برجسته ترین نمایندگان اپرت پایان قرن نوزدهمی است و سبک اپرت وین را که تا حدی کلیشه ای شده بود، احیا کرد.
لهار در شمال کوماروم، پادشاهی مجارستان ( اکنون کومارنو، اسلواکی ) به دنیا آمد. او تا سن دوازده سالگی فقط به زبان مجاری صحبت می کرد و پس از انتخاب شهروندی اتریش، نام خانوادگی پدرش Lehár را با مصوت مجاری انتخاب کرد.
فرانتس لهار در کنسرواتوار پراگ درس خواند و سپس رهبر دسته های موزیک آرش شد، اما به آهنگ سازی اپرا نیز پرداخت و اپرای کوکوشکا را ساخت. والس طلا و نقره او محبوبیت پیدا کرد و توانست بیشتر به کار برای صحنه بپردازد. تا ۱۹۰۲ دو اپرت او در وین اجرا شد. سپس موفق ترین اپرت خود یعنی بیوه سرمست را ساخت. فعالیت اش در زمان جنگ جهانی افت پیدا کرد. با ریشارد تائوبر، خواننده تنور همکاری کرد و با فراسکیتا و پاگانینی به موفقیت های جدیدی رسید که به ساخت سرزمین لبخند منجر شد.
↑ کوماروم نام مجاری محل تولد او، اکنون در کومارنو، اسلواکی است قرار دارد.