فَرامرز بن محمّد، ابومنصور (حک: ۴۳۳ـ۴۴۳ق)
(ملقب به ظهیرالدین) از امرای سلسلۀ بنی کاکویه . پس از پدرش، علاءالدوله ، در اصفهان به حکومت رسید و توانست همدان و بروجرد را تصرف و برادرش ، گرشاسب ، را در همدان حاکم کند. فرامرز، در ۴۳۴ق، با پرداخت خراج به طُغْرُل سَلجوقی، اصفهان را از تصرف درآورد. در جنگی با ابوکالیجار دیلمی، شکست خورد و خطبه به نام او خواند. در ۴۴۲ق ، طغرل بار دیگر اصفهان را محاصره کرد و مردم ناگزیر از تسلیم شهر شدند و در عوض طغرل اصفهان، یزد، و ابرقو را به فرامرز بخشید.
(ملقب به ظهیرالدین) از امرای سلسلۀ بنی کاکویه . پس از پدرش، علاءالدوله ، در اصفهان به حکومت رسید و توانست همدان و بروجرد را تصرف و برادرش ، گرشاسب ، را در همدان حاکم کند. فرامرز، در ۴۳۴ق، با پرداخت خراج به طُغْرُل سَلجوقی، اصفهان را از تصرف درآورد. در جنگی با ابوکالیجار دیلمی، شکست خورد و خطبه به نام او خواند. در ۴۴۲ق ، طغرل بار دیگر اصفهان را محاصره کرد و مردم ناگزیر از تسلیم شهر شدند و در عوض طغرل اصفهان، یزد، و ابرقو را به فرامرز بخشید.