فرئل ( به فرانسوی: Fréhel ) ( زادهٔ ۱۳ ژوئیه ۱۸۹۱ - درگذشته ۳ فوریه ۱۹۵۱ ) خواننده و بازیگر فرانسوی بود.
مارگاریت بولکه در پاریس در خانواده ای فقیر و ناکارآمد برتون متولد شد ، کودکی بود که در خیابان های سمت پاریس به زندگی سپرده شد. در نوجوانی ، هنگامی که با یکی از مجریان زن سالن موسیقی که آواز او را شنیده بود آشنا شد و او را به مروجان تجارت نمایش معرفی کرد. او شروع به اجرا با نام هنری Pervenche کرد ، و به زودی با رابرت هولارد ، مجری که از نام مستعار "روبرتی" استفاده می کرد ، آشنا شد و با او ازدواج کرد. الکل از سنین پایین وارد زندگی او شد و اعتیاد به الکل او مشکلاتی با همسرش ایجاد کرد. ازدواج آنها خیلی طول نکشید و شوهرش او را به خاطر خواننده دیگر پاریسی ، دامیا ، ترک کرد. پس از آن ، فرهل با موریس شوالیه، رابطه داشت اما زیاد دوام نیاورد ونامزدش وی را به خاطر ستاره بزرگتری به نام Mistinguett ترک کرد. در 19 سالگی ، او اقدام به خودکشی کرد. به دنبال اقدام به خودکشی ، در سال 1911 مارگریت بولکه سعی کرد از مشکلاتش فرار کند و به بخارست ، ترکیه و سپس به روسیه سفر کرد و بیش از ده سال در آنجا ماند. او از مشروبات الکلی و اعتیاد به مواد مخدر رنج می برد ، و در سال 1923 به پاریس بازگشت. او سپس با تغییر نام به نام "Fréhel" ، شروع جدیدی را آغاز کرد و نام خود را از Cap Fréhel در بریتانی که پدر و مادرش متولد شده بودند ، گرفت. با خوانندگی به عنوان فرهل ، در المپیای پاریس در سال 1924، نمایش قدرتمندی ارائه داد و به زودی در محبوب ترین مکانهای کشور نامش پرآوازه شد. به عنوان بخشی از آنچه که امروزه به عنوان موزیک بال ( bal musette ) یاد می شود ، فرهل غالباً آواز را با گاو نر و یا نوازنده آکاردئون می خواند. در دهه 1930 ، او در چندین فیلم متحرک ظاهر شد. تقریباً او همیشه یک خواننده را در یک نقش فرعی به تصویر می کشد. از مشهورترین فیلم هایی که وی در آنها بازی کرد ، فیلم Cœur de Lilas در سال 1931 بر اساس نمایشنامه تریستان برنارد و Pépé le Moko با بازی ژان گابین بود. در حالی که سو مصرف الکل وی ادامه داشت ، با این وجود وی یکی از بازیگران اصلی تجارت نمایشی دهه 1930 فرانسه بود. از بین همه ترانه های او ، La Java Bleue در سال 1939 ، با موسیقی وینسنت اسکاتو ، بیشترین محبوب را برای وی به ارمغان آورد. علیرغم اینکه یکی از مجریان پرطرفدار در اروپا بود ، اما اعتیاد او باعث شد تا سالها از دید عموم کنار بماند. وی در سال 1951 ، در هتلی در پیگال تنها درگذشت. وی را در Cimetière de Pantin ، نزدیک پاریس ، به خاک سپردند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمارگاریت بولکه در پاریس در خانواده ای فقیر و ناکارآمد برتون متولد شد ، کودکی بود که در خیابان های سمت پاریس به زندگی سپرده شد. در نوجوانی ، هنگامی که با یکی از مجریان زن سالن موسیقی که آواز او را شنیده بود آشنا شد و او را به مروجان تجارت نمایش معرفی کرد. او شروع به اجرا با نام هنری Pervenche کرد ، و به زودی با رابرت هولارد ، مجری که از نام مستعار "روبرتی" استفاده می کرد ، آشنا شد و با او ازدواج کرد. الکل از سنین پایین وارد زندگی او شد و اعتیاد به الکل او مشکلاتی با همسرش ایجاد کرد. ازدواج آنها خیلی طول نکشید و شوهرش او را به خاطر خواننده دیگر پاریسی ، دامیا ، ترک کرد. پس از آن ، فرهل با موریس شوالیه، رابطه داشت اما زیاد دوام نیاورد ونامزدش وی را به خاطر ستاره بزرگتری به نام Mistinguett ترک کرد. در 19 سالگی ، او اقدام به خودکشی کرد. به دنبال اقدام به خودکشی ، در سال 1911 مارگریت بولکه سعی کرد از مشکلاتش فرار کند و به بخارست ، ترکیه و سپس به روسیه سفر کرد و بیش از ده سال در آنجا ماند. او از مشروبات الکلی و اعتیاد به مواد مخدر رنج می برد ، و در سال 1923 به پاریس بازگشت. او سپس با تغییر نام به نام "Fréhel" ، شروع جدیدی را آغاز کرد و نام خود را از Cap Fréhel در بریتانی که پدر و مادرش متولد شده بودند ، گرفت. با خوانندگی به عنوان فرهل ، در المپیای پاریس در سال 1924، نمایش قدرتمندی ارائه داد و به زودی در محبوب ترین مکانهای کشور نامش پرآوازه شد. به عنوان بخشی از آنچه که امروزه به عنوان موزیک بال ( bal musette ) یاد می شود ، فرهل غالباً آواز را با گاو نر و یا نوازنده آکاردئون می خواند. در دهه 1930 ، او در چندین فیلم متحرک ظاهر شد. تقریباً او همیشه یک خواننده را در یک نقش فرعی به تصویر می کشد. از مشهورترین فیلم هایی که وی در آنها بازی کرد ، فیلم Cœur de Lilas در سال 1931 بر اساس نمایشنامه تریستان برنارد و Pépé le Moko با بازی ژان گابین بود. در حالی که سو مصرف الکل وی ادامه داشت ، با این وجود وی یکی از بازیگران اصلی تجارت نمایشی دهه 1930 فرانسه بود. از بین همه ترانه های او ، La Java Bleue در سال 1939 ، با موسیقی وینسنت اسکاتو ، بیشترین محبوب را برای وی به ارمغان آورد. علیرغم اینکه یکی از مجریان پرطرفدار در اروپا بود ، اما اعتیاد او باعث شد تا سالها از دید عموم کنار بماند. وی در سال 1951 ، در هتلی در پیگال تنها درگذشت. وی را در Cimetière de Pantin ، نزدیک پاریس ، به خاک سپردند.
wiki: فرئل