فخرالدین ابن تیمیه

[ویکی فقه] اِبْن ِتَیْمیّه ، فخرالدین ابوعبدالله محمد بن خضر بن محمد (۵۴۲ -۶۲۲ق /۱۱۴۷- ۱۲۲۵م )، فقیه ، مفسر ، خطیب ، ادیب و شاعر حنبلی بود.
وی از عالمان بنام خاندان «ابن تیمیه حرّانی » و عموی پدر تقی الدین احمد بن عبدالحلیم ابن تیمیه (ه م )، عالم و فقیه مشهور حنبلی بود. پدرش نیز از عالمان و زاهدان روزگار خود به شمار می رفت . شهرت او و دیگر اعضای این خاندان به تیمیه به علت انتساب آنان به مادر یا جده وی بود که تیمیه نام داشت و در شهر خود به موعظه می پرداخت .
تولد
محمد در حران (از شهرهای کهن بین النهرین ) متولد شد.
تحصیلات
قرائت قرآن و دیگر دانش های مقدماتی را در کودکی نزد پدر و دیگر عالمان حران آموخت . پس از آن به بغداد سفر کرد و در آن جا از فقیهان و محدثان ، دانش های رایج روزگار را فراگرفت .
استادان وی
...