فایْنْمَن، ریچارْد (۱۹۱۸ـ۱۹۸۸)(Feynman, Richard)
فایْنْمَن، ریچارْد
فـیزیـک دان امـریـکایی و بنـیان گـذار الکترودینامیک کوانتومی. به سبب تحقیق در زمینۀ نظریۀ تابش، مشترکاً با جولیان شوئینگر و سین ـ ایتیرو توموناگا، به جایزه نوبل فیزیک ۱۹۶۵ دست یافت. فاینمن از بسیاری جهات، ازجمله در زمینۀ نظریۀ کوارک و ماهیت نیروی هسته ای ضعیف، به پیشبرد فیزیک ذرات بنیادی کمک کرد. فاینمن برای نمایش برهم کنش های بین ذرات در الکترودینامیک کوانتومی، و نشان دادن چگونگی جابه جایی ذرات از نقطه ای به نقطۀ دیگر در فضا ـ زمان، به روش ساده و دقیقی دست یافت که به نمودار فاینمن معروف شد. با هر نمودار، قواعدی برای محاسبۀ احتمال برهم کنش نمایش داده شده به دست می آید. نظریۀ اَبَرشارگی یا جریان بی اصطکاک در هلیوم مایع را در اوایل دهۀ ۱۹۵۰ عرضه کرد. با همکاری موری گِل مَن، فیزیک دان امریکایی، برهم کنش ضعیف را بررسی و دربارۀ نیروی قوی تحقیق کرد. همچنین پیش بینی کرد که پروتون و نوترون از ذرات بنیادی نیستند، اکنون این دو ذره را متشکل از کوارک می دانند. در نیویورک زاده شد و در مؤسسۀ فناوری ماساچوست و دانشگاه پرینستون درس خواند. طی جنگ جهانی دوم، در زمینۀ رفتار نوترون ها در انفجارهای اتمی در لوس آلاموسِ نیومکزیکو به تحقیق پرداخت. از ۱۹۵۰ تا پایان عمر، استاد فیزیک نظری انستیتو تکنولوژی کالیفرنیا (کَلْتِک) بود. از اعضای کمیتۀ تحقیق در زمینۀ فاجعۀ شاتل فضایی چلنجر بود (۱۹۸۶) و علت حادثه را نقص بست های لاستیکی موشک بالابرندۀ شاتل اعلام کرد. درس گفتارهای فاینمن در زمینۀ فیزیک (۱۹۶۳) به اثری کلاسیک بدل شد. همچنین، زندگی نامۀ خودنوشتش را در ۲ جلد، با عنوان مطمئناً شوخی می کنید آقای فاینمن! و برای شما چه اهمیتی دارد که دیگران چه فکر می کنند؟ (۱۹۸۸) چاپ و منتشر کرد.
فایْنْمَن، ریچارْد
فـیزیـک دان امـریـکایی و بنـیان گـذار الکترودینامیک کوانتومی. به سبب تحقیق در زمینۀ نظریۀ تابش، مشترکاً با جولیان شوئینگر و سین ـ ایتیرو توموناگا، به جایزه نوبل فیزیک ۱۹۶۵ دست یافت. فاینمن از بسیاری جهات، ازجمله در زمینۀ نظریۀ کوارک و ماهیت نیروی هسته ای ضعیف، به پیشبرد فیزیک ذرات بنیادی کمک کرد. فاینمن برای نمایش برهم کنش های بین ذرات در الکترودینامیک کوانتومی، و نشان دادن چگونگی جابه جایی ذرات از نقطه ای به نقطۀ دیگر در فضا ـ زمان، به روش ساده و دقیقی دست یافت که به نمودار فاینمن معروف شد. با هر نمودار، قواعدی برای محاسبۀ احتمال برهم کنش نمایش داده شده به دست می آید. نظریۀ اَبَرشارگی یا جریان بی اصطکاک در هلیوم مایع را در اوایل دهۀ ۱۹۵۰ عرضه کرد. با همکاری موری گِل مَن، فیزیک دان امریکایی، برهم کنش ضعیف را بررسی و دربارۀ نیروی قوی تحقیق کرد. همچنین پیش بینی کرد که پروتون و نوترون از ذرات بنیادی نیستند، اکنون این دو ذره را متشکل از کوارک می دانند. در نیویورک زاده شد و در مؤسسۀ فناوری ماساچوست و دانشگاه پرینستون درس خواند. طی جنگ جهانی دوم، در زمینۀ رفتار نوترون ها در انفجارهای اتمی در لوس آلاموسِ نیومکزیکو به تحقیق پرداخت. از ۱۹۵۰ تا پایان عمر، استاد فیزیک نظری انستیتو تکنولوژی کالیفرنیا (کَلْتِک) بود. از اعضای کمیتۀ تحقیق در زمینۀ فاجعۀ شاتل فضایی چلنجر بود (۱۹۸۶) و علت حادثه را نقص بست های لاستیکی موشک بالابرندۀ شاتل اعلام کرد. درس گفتارهای فاینمن در زمینۀ فیزیک (۱۹۶۳) به اثری کلاسیک بدل شد. همچنین، زندگی نامۀ خودنوشتش را در ۲ جلد، با عنوان مطمئناً شوخی می کنید آقای فاینمن! و برای شما چه اهمیتی دارد که دیگران چه فکر می کنند؟ (۱۹۸۸) چاپ و منتشر کرد.
wikijoo: فاینمن،_ریچارد_(۱۹۱۸ـ۱۹۸۸)