فاکنر ویلیام

دانشنامه آزاد فارسی

فاکْنِر، ویلیام (۱۸۹۷ـ۱۹۶۲)(Faulkner, William)
فاکْنِر، ویلیام
رمان نـویـس امریکایی. در آثارش سبک های روایی دشواری را برای بازنمایی حماسی منطقۀ نیمه خیالی جنوب امریکا به کار می گیرد. سومین رمانش، خشم و هیاهو (۱۹۲۹)، حکایت افول خانواده ای جنوبی است که از منظر چهار راوی نقل می شود و با روایتی پیچیده به شیوۀ جریان سیال ذهن آغاز می شود. در ۱۹۴۹ برندۀ جایزۀ نوبل ادبیات شد. آثار بعدی او که ساختارهای بسیار پیچیده ای دارند عبارت اند از گور به گور (۱۹۳۰)، روشنایی ماه اوت (۱۹۳۲) و ابشالوم، ابشالوم! (۱۹۳۶). پس از آن سه گانۀ کمتر تجربی خود با نام های آبادی (۱۹۴۰)، شهر (۱۹۵۷) و خانۀ اربابی (۱۹۵۹) را نوشت که شرح ترقیات خانوادۀ مادی گرای اسنوپس است. الگوی او برای شهر جفرسون در ناحیۀ یوکناپاتاوفا، که ماجرای رمان های بزرگ او در آن اتفاق می افتد، شهر آکسفوردِ میسی سیپی است. پس از جنگ جهانی دوم بود که او را بزرگ ترین نویسندۀ امریکا به شمار آوردند. فاکنر در میسی سیپی به دنیا آمد و در دانشگاه میسی سیپی تحصیل کرد. در جنگ جهانی اول، در نیروی هوایی کانادا خدمت کرد و در فرانسه مجروح شد. شخصیت اصلی نخستین رمانش، مواجب سرباز (۱۹۲۹)، نیز یک کهنه سرباز است. پس از جنگ به آکسفوردِ میسی سیپی بازگشت. دیگر رمان های شایان ذکر او عبارت اند از سارتوریس (۱۹۲۹)، تسخیرناپذیر (۱۹۳۸) (ماجراهایی از جنگ داخلی)،نخل های وحشی (۱۹۳۹)، ناخوانده در غبار (۱۹۴۸)، نمایش نامۀ مرثیه برای یک راهبه (۱۹۵۳، برصحنه رفته در ۱۹۵۵) وجیب برها (۱۹۶۲).

پیشنهاد کاربران

بپرس