فاصطادوا

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
صید (۶ بار)
ف (۲۹۹۹ بار)

شکار کردن. «صاده صیداً:قنصه و اخذه بحیلة» . چون از احرام خارج شدید شکار بکنید یعنی بعد از احلال شکار جایز است. صید همان طور که مصدر است به معنی مفعول یعنی شکار شده نیز می‏آید . ایضاً . آیات صید در قرآن مجید همه در سوره مائده است آیات: 1و2و94و95و96. صید در اسلام در صورتی حلال است که شخص برای تأمین مخارج خویش و عائله‏اش شکار کند و برای خوشگذرانی حرام می‏باشد. فقهاء سفر کسانی را که برای تفریح به شکار می‏روند سفر معصیت دانسته و حکم به اتمام ر.زه و نماز کرده‏اند. حرمت شکار تفریحی ظاهراً از آن جهت است که روا نیست شخص برای ارضاء تمایل نفسانی خویش حیوانات و پرندگانی را که در این زمین پهناور بی‏آن که به کسی آزار برسانند می‏چرند و می‏پرند بی‏آن که به کسی آزار برسانند می‏چرخند و می‏پرند و خدای خویش را تسبیح می‏کنند، از نردبان هستی پیاده کند. ولی اگر احتیاج داشته باشد آن مطلب دیگری است. شکار کردن احکام به خصوصی دارد که در فقه اسلامی مشروحاً بیان شده است و این کتاب محل بررسی آنها نیست.