فاشیسم

/fASism/

معنی انگلیسی:
fascism

لغت نامه دهخدا

فاشیسم. ( فرانسوی ، اِ ) هر برنامه ای که بمنظور برپاکردن تمرکز حکومت ملی مطلقه ، با سیاست و روش خشک و خشن ملی باشد، و برای عملی کردن آن رژیم در زمینه های صنعتی ، کارخانه ای ، تجاری و مالی همراه با زور و تعدی نسبت به مخالفان طرح ریزی شود و به اجرا درآید. ( از وبستر ). || ( اِخ ) اصول ضداشتراکی حزب فاشیستهای ایتالیا که بوسیله موسولینی در سال 1919 م. تأسیس شد. رجوع به فاشیست شود.

فرهنگ فارسی

نهضت دیکتاتوری که در ایتالیا تحت رهبری موسولینی در ۱۹۲۲ م . نشات و تا ۱۹۴۵ م . دوام یافت توضیح بعدا این کلمه بعنوان لغتی جهت دیکتاتوری بکار رفته .

فرهنگ معین

[ فر. ] (اِ. )۱ - نام نظام سیاسی اقتصادی ایتالیا که در عهد موسولینی پی ریزی ش د و از ۱۹۲۲ تا شکست ایتالیا در جنگ جهانی دوم قدرت را در دست داشتند. نام آن از یکی از نشان های ر وم قدیم به نام فاسکس گرفته شده است . ۲ - نام عمومی برای هر رژیمی ک ه اساس آن بر

فرهنگ عمید

نظریه یا نهضتی که خواهان برتری نژادی، حکومت استبدادی، اعمال زور و خشونت، و برخورد شدید با مخالفان است.

فرهنگستان زبان و ادب

{Fascism} [علوم سیاسی و روابط بین الملل] ملی گرایی افراطی و خشن با حمایت تودۀ مردم که متکی بر نقش عالی رهبر و قدرت حکومت و ارتش است

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] فاشیسم نام مسلک و مکتب سیاسی و طرز حکومتی است که در فاصله جنگ جهانی اول و دوم در آلمان و ایتالیا حکمفرما بود و به طریق استبداد و دیکتاتوری فرمانروایی می کرد.
واژه فاشیسم «Fascism» نام نهضت یا حرکتی است که نخستین بار به وسیله موسولینی دیکتاتور ایتالیا در سال های ۱۹۲۲ تا ۱۹۴۳ در آن کشور به وجود آمد و جریان های مشابهی مانند نازیسم در آلمان و فلانژیسم در اسپانیا به دنبال آن در همین خط سیر فکری به وجود آمدند. فاشیسم از کلمه «Fasces» گرفته شده و آن علامتی است به شکل تبر که بر روی پرچم های فرمانروایان قدیم رومی نقش بسته و سمبل قدرت آنها بود. فاشیسم پیش از اینکه یک فلسفه یا ایدئولوژی سیاسی باشد، یک روش حکومت است که بر سه اصل حکومت فردی، قدرت و حاکمیت دولت و ناسیونالیسم افراطی استوار است. در حکومت های فاشیستی فردی که در راس حکومت قرار می گیرد ما فوق قانون است. در حکومت های فاشیستی سازمان دولت با تکیه بر قدرت نظامی و گروه های فشار سیاسی و وسائل تبلیغاتی که در اختیار دولت است آزادی های فردی را محدود می سازد و هرگونه حرکت مخالفی را سرکوب می کند.
ویژگی های فاشیسم
ویژگی های فاشیسم عبارتند از: ۱ـ عدم اعتماد به عقل ۲ـ انکار اصل اساسی مساوات بشری ۳ـ نظام رفتاری مبتنی بر دروغ و خشونت ۴ـ سیستم تک حزبی و حکومت توسط عده ای نخبه و اعمال قدرت نامحدود ۵ـ نژادپرستی و ناسیونالیسم افراطی ۶ـ ضدیت با حقوق و نظام بین المللی ۷ـ تقدیس رهبر تا حد ممکن ۸ـ مخالفت با دموکراسی لیبرالیسم و سوسیالیسم ۹ـ اعتقاد شدید به قهرمان پرستی (هیروئیسم» و رزمجویی (میلیتاریسم) در مقایسه حاکمیت اسلامی با فاشیسم شاید از این جهت که فاشیسم، هم مدعی طرفداری از محرومان و هم قائل به تقدس رهبری و مردمی بودن رهبر است شباهتی را به نظر آورد.
تفاوت نظام فاشیس با اسلام
اما آنچه شالوده فاشیسم است، و در ویژگی های فوق تبلور یافته، هرگز در شکل نظام اسلامی راه ندارد چرا که مبنای تقدس به تنهایی مشابه تر را نمی رساند و مخالفت امام و ولی فقیه با نظام حقوق بین الملل مخالفتی مقطعی و در مقابل سلطه و سیطره اقمار جهانی بر سازمان های بین المللی بوده است. به علاوه ولی فقیه همیشه در چارچوب قوانین و مقررات اسلامی و مصلحت جامعه اسلامی عمل می نماید و هیچ گونه نظرات شخصی ناشی از جاه طلبی، احساس غرور و قدرت و... در او راه ندارد. در حکومت اسلامی یکی از منابع استنباط احکام اسلامی عقل بوده، همه مردم حتی ولی فقیه به صورت مساوی در برابر قانون مسئولند و هیچ قوم و ملتی بر سایر اقوام امتیاز و برتری ندارد و تنها ملاک امتیاز تقوا می باشد. اخلاق و رعایت اصول انسانی و ارزش های الهی جایگاه ویژه ای در برخورد با سایر ملت ها، حتی طبیعت دارد. بنابر توضیحات داده شده در مورد تفاوت های نظام فاشیس با نظام اسلامی و حکومت ولی فقیه، مشخص می شود که اطلاق اصطلاح فاشیسم به حکومت دینی ناشی از تبلیغات گسترده دشمنان نظام اسلامی در خارج و ایادی آنان در داخل، در جهت مشوه جلوه دادن چهره حکومت دینی می باشد که این امر نشان دهنده شکست آنان در مقابله تئوریکی، فکری و اندیشه ای و در صحنه های عملی می باشد.

دانشنامه آزاد فارسی

فاشیسم (fascism)
در معنای عام، نوعی ایدئولوژی سیاسی که منکر هر گونه حقوق افراد در روابطشان با دولت است؛ در معنای خاص، جنبش ملی گرای خودکامه ای که در ۱۹۱۹ موسولینی آن را در ایتالیا بنیاد نهاد و آلمان هیتلری در ۱۹۳۳ از آن پیروی کرد. فاشیسم اساساً حاصل بحران اقتصادی و سیاسی سال های پس از جنگ جهانی اول بود. واحدهای معروف به «فاشی دی کومباتیمنتو» (گروه های رزمی) در اصل برای مقابله با کمونیسم پدید آمدند. حزب ملی فاشیست، به رهبری بنیتو موسولینی، از ۱۹۲۲ تا ۱۹۴۳ بر ایتالیا حکومت می کرد. فاشیسم برای حفظ نظم اجتماعی، جنبش طبقۀ کارگر را با خشونت سرکوب می کرد و گروه های اقلیت جامعه مانند یهودیان، بیگانگان، و سیاهان را سپر بلای خود در برابر خشم و نارضایتی عمومی قرار می داد؛ همچنین مردم را از نظر اقتصادی و روانی برای جنگ آماده و بسیج می کرد. حزب ناسیونال سوسیالیست آلمان یا نازی (← نازیسم) در مقابل فاشیسم موسولینی، که نمادهای روم را احیا کرده بود، گذشته ای دیگر، ژرمنی و اساطیری، را به کار گرفت. در فاصلۀ دو جنگ جهانی، جنبش های فاشیستی با درجات مختلف در بیشتر کشورهای اروپایی رواج یافتند، که ازجملۀ آن هاست: در بریتانیا (اتحادیۀ فاشیست های بریتانیا)، فرانسه (صلیب آتش، اقدام فرانسوی) و اسپانیا (فالانژ). کاربرد غیردقیق اصطلاح فاشیسم برای توصیف بدرفتاری نسبت به مخالفان سیاسیِ هر آنچه ظاهر راست گرا دارد، از کاربرد آن برای تحلیل پدیده های اجتماعی کاسته است. گروه های نوفاشیست هنوز هم در بسیاری از کشورهای اروپای غربی، امریکا (کوکلوکس کلان)، فرانسه (جبهۀ ملی)، آلمان (اتحادیه مردم آلمان)، روسیه (پامیات)، و جاهای دیگر فعالیت می کنند. آلمان شاهد افزایش ناگهانی فعالیت نوفاشیست ها ابتدا در ۱۹۹۲ و بار دیگر در ۱۹۹۸، همراه با شورش آنان در چند شهر بزرگ، بود.

پیشنهاد کاربران

برای ما که دیدیم میشه گفت بدتر از برده داری
فاشیسم ( به انگلیسی: Fascism ) یک نظریهٔ سیاسی راست افراطی و گونه ای نظامِ حکومتی خودکامهٔ ملی گرای افراطی است که نخستین بار در سال های ۱۹۲۲ تا ۱۹۴۵ در ایتالیا و به دست بنیتو موسولینی رهبری می شد و بر سه پایه حزب سیاسی واحد، نژادپرستی افراطی و دولت مقتدر و متمرکز، استوار بود.
امیر کرامت
فاشیسم شکلی از نظام دیکتاتوری است که محصول نژاد باوری و عدم اعتقاد به سودمندی صلح است. مخالفت با دموکراسی از اصول فاشیسم است.
ایدئولوژی گروهی یا دسته ای در مورد برتری نژادی یا دینی و . . نسبت به سایرین مانند افکار پانترکیسم در ایران
فاشیسم ( Fascism ) فلسفه ای سیاسی است که اولین بار در دُکترین فاشیسم ( Doctrine of Fascism ) توسط فیلسوف و دیکتاتور ایتالیایی بنیتو موسولینی مطرح شد. فاشیسم باوردارد که جنگ جهانی اول، نوعی بسیج عظیمی بود که مردم را برای میهن، ملی گرایی و متحدکردن ملیتها فراخواند و مردمان را به استفاده از روحیه جنگجویانه خود دعوت کرد .
...
[مشاهده متن کامل]

برای بهتر متوجه شدن اصول و اهداف فاشیسم باید به ۵ تعلیمات کلیدی فاشیسم دقت کرد: فراملی گرایی، جنگ طلبی، جمع گرایی، تک سالاری و تمامیت خواهی. این ۵ اصل، عقاید مشترک میان پیروان فاشیسم میباشند.
۱ . فراملی گرایی: میهن و ملیت دو عامل اصلی زندگی هستند که وجود و هستی انسان را تعیین میکنند. ذهن انسان براساس فرهنگ جامعه ای که فرد در آن زندگی میکند میباشد. فرهنگ، قانون ذهن و منطق انسان است . به همین دلیل انسان باید تمامی خدمات خود را صرف ملیت و فقط صرف ملیت کند، حتی اگر درطول راه خدمت باید برخی از علاقه های شخصی اش را رها کند.
۲. جنگ طلبی: فاشیسم به متحدکردن ملیت های مشابه که به وسیله مرزها از یکدیگر جدا شده اند باور دارد . این ملیت ها باید برای دوباره متحدشدن بسیج شوند و جنگی را رهبری کنند و درآن پیروز شوند. فاشیسم باوردارد انسان طبیعتا روحیه جنگ جو و بی نهایت طلب دارد ، پس باید حداکثر استفاده را از آن بکند. افرادی که از روحیه جنگجوی قوی تری برخوردارند، حق دارند بر افراد ضعیفی که روحیه ضعیفتری را دارند حاکمیت کنند. ( 'Might makes Right' )
۳. جمع گرایی: برای پیروزشدن در جنگِ برای اتحاد قومها و ملیت ها، سربازان و بسیجیان که همان مردم را تشکیل میدهند باید با اراده مشترک برای سرنوشت مشترک بجنگند. عواملی که مانع متحدسازی حداکثر مردمان مانند خواسته های سودجویانه شخصی میشوند باید تابع اراده اجتماعی ملت بشوند. انسان تنها، انسانی ضعیف است و در نبرد و زندگی به کمک جامعه احتیاج دارد تا پیشرفت کند.
۴. تک سالاری: گفتیم که اتحاد ملیت ها و قومیت ها و متحدسازی جامعه باید به حداکثر برسد. براساس عقاید فاشیستی، چنین امری تنها با تشکیل یک نظام تک حزبی تحت رهبری یک پیشوای قوی و کاریزماتیک اجرا میشود. ریشه ی قدرت و نفوذ حزب فاشیست باید درسراسر حوزه های اجتماعی، سیاسی و اقتصادی وجود داشته باشد.
۵. تمامیت خواهی: به گفته فیلسوف و دیکتاتور فاشیست، بنیتو موسولینی 'همه چیز درون دولت، هیچ چیز بیرون دولت، هیچ چیز ضد دولت'. منظور از این حرف، گسترش نفوذ حداکثر پیشوا و حزب درتمامی حوزه های جامعه است. از مدیریت اقتصاد گرفته تا تعیین حقوق کارگران یک کارخانه محلی.
برخلاف عقاید برخی ها، فاشیسم با ناسیونال سوسیالیسم ( یا همان نازیسم ) برابر *نیست*. همه نازی ها فاشیست هستند، ولی هر فاشیستی نازی نیست. نازیسم درواقع شاخه ای از فاشیسم است. فاشیسم کلاسیک یا همان فاشیسم معمولی برپایه و اساس فرهنگ ایتالیایی است درصورتی که نازیسم برپایه و اساس فرهنگ آلمانی و پرستش نژاد آریایی ها است . فاشیسم *لزوما* ضد یهود و نژادپرست نیست، برعکس ناسیونال سوسیالیسم. البته بدلیل فشارهای واردشده از دولت آلمان نازی، دولت بنیتو موسولینی مجبور شد که قوانین ضدیهود در ایتالیا را از سال ۱۹۳۸ به بعد تا پایان جنگ جهانی دوم اجرا کند. . .

ریشه ى لغت فاشیسم :
Fascio به معنی دسته، بخصوص دسته ى ترکه ای که بهم بندند. در روم قدیم همیشه یک نفر که لیکتور نتم داشت این دسته ی ترکه پیشاپیش سردارانی که براى مدت معینی به دیکتاتوری انتخاب میشدند حرکت میداد، و بهمین دلیل بود که موسولینی این کلمه را نام حزب و مرام سیاسی خود ( فاشیسم ) قرار داد.
...
[مشاهده متن کامل]

کمدی الهی دانته - جلد دوزخ . ترجمه استاد شفا

قدرت و افراط نظام حکومتی زیاد خواهی و دیکتاتور بودن نژاد پرستی به هر صورت و روشی ماندن بر قدرت و حکومت مثل آلمان نازی و چند رژیم در اروپای شرقی1922 ایتالیا و 1945 آرژانتین . . . . .
فاشیسم
نظریه یا نهضتی که خواهان برتری نژادی، حکومت استبدادی، اعمال زور و خشونت - از طریق کنترل بر ارکان اقتصادی و فرهنگی و اجتماعی جامعه، از قبیل کارخانه ها، احزاب، اصناف، آموزش و . . . . - و برخورد شدید با مخالفان است.
...
[مشاهده متن کامل]

در آغاز موسولینی حزب فاشیست ایتالیا را در سال های بین ۱۹۲۲ - ۴۳ تأسیس کرد.

فاشیسم FASCISM :[اصطلاح جامعه شناسی] مجموعه ای از اندیشه های سیاسی، یا یک نظام سیاسی واقعی که بر پایه ی اندیشه های برتری برخی نژادها بر نژادهای دیگر استوار است.
منبع https://rasekhoon. net

حکومت خودکامه

بپرس