غده بارتولین

غدد بارتولین ( به انگلیسی: Bartholin's gland ) دو غده هستند که هر کدام به اندازه یک نخوداند. این دو غده در نزدیکی منفذ واژن ( مهبل ) واقع شده اند و در دستگاه تولید مثلی زنان قرار دارند. غدد بارتولین موکوسی را به درون دهلیز می ریزد و سطح آن را لغزنده می کند تا مقاربت آسان شود. این غدد مانند غدد پیازی - میزراهی ( بولبواورترال ) در دستگاه تولید مثلی مردان عمل می کنند. این غدد جزء غدد برون ریز انسان هستند. غدد بارتولین هر کدام یک مجرا دارند که طول آن ها ۱٫۵×۲٫۰سانتی متر می باشد. این مجراها باز می باشند. غدد بارتولین وقتی شروع به ترشح موکوس می کنند که تحریک جنسی شوند.
غدد بارتولین برای اولین بار در قرن ۱۷ میلادی توسط آناتومیست جوان دانمارکی به نام کاسپر بارتولین ( ۱۶۵۵–۱۷۳۸ ) کشف شد.
اگر چه غیرمعمول است اما ممکن است این غدد بر اثر تحریک یا آلوده شدن عفونت کنند که باعث درد و التهاب می شود که بر اثر دو عفونت گانوریا ( gonorrhoeal ) و کلامیدیا ( chlamydidl ) می باشد که بارتولینیت نام دارد. التهاب غدد بارتولین باعث بسته شدن مجرای آن می شود که همین مشکل نیز می تواند خود را به شکل یک آبسه یا کیست بارتولین نشان دهد. التهاب بارتولین ممکن است باعث سه بیماری نادر دیگر شود که آدنوکارسینوم، سرطان خوش خیم و هیپرپلازی نام دارند.