عینک هوشمند

عینک هوشمند یا عینک های هوشمند عینک های رایانه های هستند که اطلاعاتی را در کنار یا به آنچه پوشنده عینک می بیند، اضافه می کنند. [ ۱] [ ۲] [ ۳] [ ۴] [ ۵] [ ۶] [ ۷] [ ۸] به علاوه، شیشه های هوشمند گاهی به عنوان عینک های رایانه ای استفاده می شوند که می توانند خواص نوری خود را در زمان اجرا تغییر دهند.
عینک آفتابی هوشمند که برای تغییر رنگ با استفاده از وسایل الکترونیکی برنامه ریزی شده است، نمونه ای از نوع دوم از شیشه های هوشمند است. [ ۹] قرار دادن اطلاعات در یک میدان دید از طریق یک صفحه نمایش نوری ( OHMD ) یا عینک بی سیم تعبیه شده با صفحه نمایش شفاف ( HUD ) یا واقعیت افزوده ( AR ) که توانایی بازتاب تصاویر دیجیتال را نیز به کاربر می دهد، به دست می آید و همچنین اجازه می دهد تا مخاطب را از طریق آن ببینید،
در حالی که مدل های اولیه می توانند وظایف اساسی را انجام دهند، یعنی مثلاً فقط به عنوان صفحه نمایش جلویی برای یک سیستم از راه دور مورد استفاده قرار می گیرد.
همان طور که در مورد عینک های هوشمند با استفاده از تکنولوژی تلفن همراه یا Wi - Fi، عینک هوشمند مدرن، رایانه های مجهزی هستند که می توانند برنامه های تلفن همراه را اجرا کنند. بعضی از آن ها هندزفری هستند که می توانند با استفاده از دستورهای صوتی زبان طبیعی از طریق اینترنت ارتباط برقرار کنند، در حالی که بقیه از دکمه های لمسی استفاده می کنند. [ ۱۰] [ ۱۱] [ ۱۲] [ ۱۳] [ ۱۴] [ ۱۵] [ ۱۶]
عینک های هوشمند، مانند دیگر کامپیوترها ممکن است اطلاعات را از سنسورهای داخلی یا خارجی جمع آوری کند. ممکن است داده ها را از ابزار یا رایانه دیگر کنترل یا بازیابی کند.
عموماً فناوری های بی سیم مانند بلوتوث، Wi - Fi و GPS را پشتیبانی می کنند. در حالی که تعداد کمی از مدل ها، یک سیستم عامل تلفن همراه را اجرا می کنند و به عنوان دستگاه پخش رسانه ای قابل حمل برای ارسال فایل های صوتی و تصویری به کاربر از طریق یک هدست بلوتوث یا وایرلس عمل می کنند. [ ۱۷] [ ۱۸]
برخی از مدل های عینک های هوشمند، همچنین ویژگی ثبت وقایع و قابلیت ثبت فعالیت روزانه کاربر را دارا می باشند. [ ۱۹] [ ۲۰] [ ۲۱] [ ۲۲]
چنین عینک هایی ممکن است تمام ویژگی های یک گوشی هوشمند را داشته باشد. [ ۲۳] [ ۲۴]