[ویکی نور] عنوان الدرایة فی من عرف من العلماء فی المائة السابعة ببجایة، از آثار احمد بن احمد بن عبدالله غبرینی (644-714ق) است که نویسنده در آن، شرح حال، آثار و اندیشه های تعداد 108 تن از دانشمندان قرن هفتم شهر «بجایه» را به زبان عربی بیان کرده است.
این اثر را عادل نویهض، تصحیح و منابعش را استخراج کرده و توضیحاتی بر آن افزوده است. گفتنی است که «بجایه»، شهری در استانی با همین نام واقع در کشور الجزایر است.
این کتاب از مقدمه لجنه تألیف و ترجمه و نشر، مقدمه مصحح، مقدمه محمد بن ابی شنب (مدرس مدرسه دولتی ثعالبیه و دانشکده ادبیات عالی الجزایر) و متن اصلی تشکیل شده است.
عادل نویهض در مقدمه اش که آن را در بیروت نوشته و تاریخش را مشخص نکرده است، نویسنده را معرفی کرده و ارزش تاریخی اثر حاضر را توضیح داده و چنین آورده است: «... بسیاری از مشاهیر الجزایری مصنفاتی نوشته و آن را «الثبت» یا «البرنامج» یا «المشیخه» نامیده و در آن، اسامی علومی را ذکر کرده اند که از دانشمندان معاصرشان در زمینه فقه، حدیث، تفسیر، لغت، ادبیات و تاریخ و... آموخته اند و در آن شرح حال این دانشوران را نیز آورده اند و... سخن پایانی این است که این کتاب، به گواهی اندیشمندان بزرگ، روشن ترین و جامع ترین اثری است که در زمینه حیات عقلی در قرن هفتم هجری نه فقط در بجایه، بلکه حتی در مغرب اوسط نیز، نوشته شده است»
برخی از مطالب جالب این کتاب، عبارت است از:
این اثر را عادل نویهض، تصحیح و منابعش را استخراج کرده و توضیحاتی بر آن افزوده است. گفتنی است که «بجایه»، شهری در استانی با همین نام واقع در کشور الجزایر است.
این کتاب از مقدمه لجنه تألیف و ترجمه و نشر، مقدمه مصحح، مقدمه محمد بن ابی شنب (مدرس مدرسه دولتی ثعالبیه و دانشکده ادبیات عالی الجزایر) و متن اصلی تشکیل شده است.
عادل نویهض در مقدمه اش که آن را در بیروت نوشته و تاریخش را مشخص نکرده است، نویسنده را معرفی کرده و ارزش تاریخی اثر حاضر را توضیح داده و چنین آورده است: «... بسیاری از مشاهیر الجزایری مصنفاتی نوشته و آن را «الثبت» یا «البرنامج» یا «المشیخه» نامیده و در آن، اسامی علومی را ذکر کرده اند که از دانشمندان معاصرشان در زمینه فقه، حدیث، تفسیر، لغت، ادبیات و تاریخ و... آموخته اند و در آن شرح حال این دانشوران را نیز آورده اند و... سخن پایانی این است که این کتاب، به گواهی اندیشمندان بزرگ، روشن ترین و جامع ترین اثری است که در زمینه حیات عقلی در قرن هفتم هجری نه فقط در بجایه، بلکه حتی در مغرب اوسط نیز، نوشته شده است»
برخی از مطالب جالب این کتاب، عبارت است از: