عناد تام

[ویکی فقه] عناد تام، یکی از اصطلاحات به کار رفته در علم منطق بوده و به معنای محال بودنِ اجتماع و ارتفاع مقدم و تالی در قضیه شرطیه منفصله است.
عناد و تنافی و انفصال بین مقدم و تالی در قضایای شرطیه منفصله بر دو قسم است: عناد تام و عناد ناقص.
← قسم اول
در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است: • خوانساری، محمد، منطق صوری.• ابن سینا، حسین بن عبدالله، الشفا (منطق).• خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس.
۱. ↑ خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس، ص۷۷-۷۸.
...