عملِ کُشتن ( به انگلیسی: The Act of Killing ) یا به زبان اندونزیایی قصّاب ( اندونزیایی: Jagal ) فیلم مستندِ تاریخی است به کارگردانی جاشوآ اوپنهایمر که در سال ۲۰۱۲ منتشر شد. این فیلم توانست برای دریافتِ جایزه اسکار بهترین فیلم مستند بلند در سال ۲۰۱۳ نامزد شود.
عمل کشتن مستندی است در ارتباط با سری کشتارهایی ۱۹۶۵ اندونزی است که طی آن بیش از یک میلیون نفر با گرایش های کمونیستی به کام مرگ فرستاده شدند. فیلم با شکنجه گران بازمانده از آن دوران به مصاحبه می پردازد. هنگامی که سوهارتو، سوکارنو رئیس جمهور وقت را سرنگون می سازد، در پی شکست کودتا جنبش ۳۰ سپتامبر گانگسترهایی چون 'انور کنگو' و 'ادی زولکاردی' از بلیت فروشی سینما در بازار سیاه به رهبری بزرگترین جوخه های مرگ می رسند. آن ها حتی از چینی ها بابت چشم پوشی از مرگ شان اخاذی می کردند. گفته می شود خود انور به تنهایی بیش از ۱۰۰۰ نفر را به قتل می رساند. امروزه انور در حزب راست پمودا پانکاسیلا که برخاسته از جوخه های مرگ آن دوران است فرد مورد احترامی است. این ارگان سیاسی و نظامی به قدری قدرتمند است که بسیاری از وزرا و مقامات و دولت از این گروه برخواسته اند و از فساد، تقلب برای پیشبرد اهداف حزب کوتاهی نمی کنند. به دعوت کارگردان جاشوآ اوپنهایمر، انور قتل هایی که انجام داده را صحنه سازی و بازگو می کند و از احساسی که دارد می گوید. فیلم جنبه های مختلفی از انور و دوستانش نشان می دهد ولی تجربه خود انور است که تمرکز اصلی و دراماتیک را در مستند دارد. برخی از دوستان انور معتقد اند که قتل ها اشتباه بوده برخی دیگر هم از تأثیر عواقب فیلم بر چهره شان در نگاه عموم احساس نگرانی می کنند. هنگامی که انور سعی در بازسازی صحنه سعی دارد که خود را جای مقتول قرار دهد می بیند که نمی تواند ادامه دهد، اوپنهایمر از پشت دوربین به او می گوید حال مقتول ها به مراتب بدتر بوده چونکه می دانستند این ها دیگر صحنه سازی نیست. انور بابت اینکه آیا گناه کرده یا نه در یک شک عمیقی فرورفته است می گوید دوست ندارد به این موضوع فکر کند، او در حین بازسازی صحنه های قتل به یاد خاطرات کشتارهایی که کرده می افتد و دچار تهوع می شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفعمل کشتن مستندی است در ارتباط با سری کشتارهایی ۱۹۶۵ اندونزی است که طی آن بیش از یک میلیون نفر با گرایش های کمونیستی به کام مرگ فرستاده شدند. فیلم با شکنجه گران بازمانده از آن دوران به مصاحبه می پردازد. هنگامی که سوهارتو، سوکارنو رئیس جمهور وقت را سرنگون می سازد، در پی شکست کودتا جنبش ۳۰ سپتامبر گانگسترهایی چون 'انور کنگو' و 'ادی زولکاردی' از بلیت فروشی سینما در بازار سیاه به رهبری بزرگترین جوخه های مرگ می رسند. آن ها حتی از چینی ها بابت چشم پوشی از مرگ شان اخاذی می کردند. گفته می شود خود انور به تنهایی بیش از ۱۰۰۰ نفر را به قتل می رساند. امروزه انور در حزب راست پمودا پانکاسیلا که برخاسته از جوخه های مرگ آن دوران است فرد مورد احترامی است. این ارگان سیاسی و نظامی به قدری قدرتمند است که بسیاری از وزرا و مقامات و دولت از این گروه برخواسته اند و از فساد، تقلب برای پیشبرد اهداف حزب کوتاهی نمی کنند. به دعوت کارگردان جاشوآ اوپنهایمر، انور قتل هایی که انجام داده را صحنه سازی و بازگو می کند و از احساسی که دارد می گوید. فیلم جنبه های مختلفی از انور و دوستانش نشان می دهد ولی تجربه خود انور است که تمرکز اصلی و دراماتیک را در مستند دارد. برخی از دوستان انور معتقد اند که قتل ها اشتباه بوده برخی دیگر هم از تأثیر عواقب فیلم بر چهره شان در نگاه عموم احساس نگرانی می کنند. هنگامی که انور سعی در بازسازی صحنه سعی دارد که خود را جای مقتول قرار دهد می بیند که نمی تواند ادامه دهد، اوپنهایمر از پشت دوربین به او می گوید حال مقتول ها به مراتب بدتر بوده چونکه می دانستند این ها دیگر صحنه سازی نیست. انور بابت اینکه آیا گناه کرده یا نه در یک شک عمیقی فرورفته است می گوید دوست ندارد به این موضوع فکر کند، او در حین بازسازی صحنه های قتل به یاد خاطرات کشتارهایی که کرده می افتد و دچار تهوع می شود.
wiki: عمل کشتن