عمان سامانی

لغت نامه دهخدا

عمان سامانی. [ ع َم ْ ما ن ِ سا ] ( اِخ ) میرزا نوراﷲبن میرزا عبداﷲبن عبدالوهاب چهارمحالی اصفهانی. ملقب به تاج الشعراء و مشهور به عمان سامانی. وی از اهالی قریه «سامان » است که آن از قرای چهارمحال خاک بختیاری میباشد. وی در سال 1264 هَ.ق. متولد شد و در شب سه شنبه دوازدهم شوال سال 1322 هَ.ق. درگذشت و در وادی السلام نجف دفن شد. او را دیوانی است به نام «گنجینه اسرار»که در هند و در ایران به چاپ رسیده است. ( از الذریعه ). رجوع به «احوال و اشعار رودکی » ج 1 ص 314 شود.

فرهنگ فارسی

میرزا نورالله بن میرزا عبدالله بن عبدالوهاب چهار محالی اصفهانی ملقب به تاج الشعرائ و مشهور به عمان سامانی

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] میرزا نورالله مشهور به عُمّان سامانی و ملقب به تاجُ الشُعَرا (۱۲۵۸-۱۳۲۲ق)، شاعر شیعه عصر قاجار که گنجینة الاسرار، مثنوی ۸۱۲ بیتی او درباره واقعه عاشورا، یکی از شاهکارهای عاشورایی است و نگاهی تأویلی و عرفانی به حرکت امام حسین(ع) دارد. علاوه بر گنجینة الاسرار، بیشتر اشعار او حماسی و مذهبی است و در مدح و ثنای پیامبر اسلام و امامان معصوم سروده شده است.
میرزا نورالله عمان سامانی، فرزند عبدالله، فرزند میرزا عبدالوهاب قطره اصفهانی، ملقب به تاج الشعرا و متخلص به عمان، در ذی الحجه سال ۱۲۵۸ هجری قمری (دی ۱۲۲۱ ش) در سامان، واقع در چهارمحال و بختیاری امروزی متولد شد. پدر، عمو و جد او، از شاعران سرشناس عهد ناصرالدین شاه بودند، اما شهرت هیچکدام به عمان سامانی نمی رسد.
عمان سامانی، در شوال ۱۳۲۲ ق (آذر ۱۲۸۳ ش) درگذشت و در مسجد جامع سامان دفن شد. جنازه او بعدها بر اساس وصیتش به نجف منتقل و دفن شد.

پیشنهاد کاربران

بپرس