علیگر ( به هندی: अलीगढ़، به اردو: علی گڑه ) نام شهری است در بخش علیگر ایالت اوتار پرادش در شمال هندوستان.
علیگر با ۱۷۸ متر ارتفاع از سطح دریا در ۱۴۰ کیلومتری جنوب خاوری دهلی نو قرار دارد و مرکز اداری بخش علیگر هم هست. این شهر در سرشماری سال ۲۰۰۱ میلادی ۶۶۷٬۷۳۲ تن جمعیت داشته است. دانشگاه اسلامی علیگر در این شهر نامی است و به دلیل مراکز آموزشی بلندآوازه این شهر را «مکهٔ آموزش» خوانده اند.
هرچند عده ای ازجمله علی اصغر حکمت در کتاب خود به نام سرزمین هند که در دوران سفارتش در هند نوشته اسم علیگر را به پیروی از سبک نگارش اردو به شکل «علیگره» نوشته اند، اما این «ه» در اردو و همچنین حرف «h» در انتهای نگارش انگلیسی تلفظ نمی شود و مردم هند آن را «علیگر» می نامند. مانند چندیگر ( Chandigarh ) از دیگر شهرهای مهم هند که «h» آخر آن غیرملفوظ است. ظاهراً علیگر مرکب از دو کلمه «علی» و «گر» ( Ali+garh ) می باشد که «گر» به معنی شهر و «علی» نیز نام امام اول شیعیان است به معنی «شهر علی» مانند نام شهر چندیگر که مرکب از دو کلمه چندی + گر ( Chandi + garh ) که در زبان هندی «چندی» به معنی زیبا «گر» به معنی شهر است یعنی «شهر زیبا». [ ۲]
بیشتر مردمان علیگر به زبان های هندی، اردو و انگلیسی سخن می گویند. گویش هندوستانی زبان هندی در میان مردم بیشتر رواج دارد و گویش هندی نیز بیشتر کاربرد اداری دارد. زبان براج هم - که به هندی بسیار نزدیک است - گویشورانی دارد.
تا پیش از سده ۱۸ علیگر و گرداگردش را کول می خواندند. تا پیش رسیدن اسلام بدین منطقه این شهر پایگاهی برای بودائیان بود و کیش هندو هم در آنجا پیروانی داشت. در آغاز سده ۱۲ میلادی قطب الدین ایبک علیگر را گشود و برای نخستین بار مسلمانان بر این شهر چیره گشتند و آیین اسلام در میان بخشی از مردمان این شهر رواج یافت.
ابن بطوطه که از این شهر دیدار کرده است شرح داده که گرداگرد آن شهر نیکو را درختان انبه فراگرفته بود از این رو آنجا را سبزستان هم می نامیدند. در دورهٔ گورکانیان هند هم این شهر مورد توجه شاهان مغولی هند بود.
نام علیگر را میرزا نجف خان فرمانروای شیعه در سدهٔ هجدهم بر این شهر نهاد.
در سال ۱۸۷۵ سِر سید احمد خان ( ۱۸۹۷– ۱۸۱۷ ) ، کالج شرقی انگلیسی محمدیان ( Muhammadan Anglo Oriental College ) را در علیگر تأسیس کرد. او در این کالج از دانشگاه های آکسفورد و کمبریج که در سفر به انگلستان از آن ها دیدن کرده بود الگوبرداری کرد. این کالج در سال ۱۹۲۰ به دانشگاه اسلامی علیگر ( Aligarh Muslim University ) تغییر نام و ارتقاء یافت. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفعلیگر با ۱۷۸ متر ارتفاع از سطح دریا در ۱۴۰ کیلومتری جنوب خاوری دهلی نو قرار دارد و مرکز اداری بخش علیگر هم هست. این شهر در سرشماری سال ۲۰۰۱ میلادی ۶۶۷٬۷۳۲ تن جمعیت داشته است. دانشگاه اسلامی علیگر در این شهر نامی است و به دلیل مراکز آموزشی بلندآوازه این شهر را «مکهٔ آموزش» خوانده اند.
هرچند عده ای ازجمله علی اصغر حکمت در کتاب خود به نام سرزمین هند که در دوران سفارتش در هند نوشته اسم علیگر را به پیروی از سبک نگارش اردو به شکل «علیگره» نوشته اند، اما این «ه» در اردو و همچنین حرف «h» در انتهای نگارش انگلیسی تلفظ نمی شود و مردم هند آن را «علیگر» می نامند. مانند چندیگر ( Chandigarh ) از دیگر شهرهای مهم هند که «h» آخر آن غیرملفوظ است. ظاهراً علیگر مرکب از دو کلمه «علی» و «گر» ( Ali+garh ) می باشد که «گر» به معنی شهر و «علی» نیز نام امام اول شیعیان است به معنی «شهر علی» مانند نام شهر چندیگر که مرکب از دو کلمه چندی + گر ( Chandi + garh ) که در زبان هندی «چندی» به معنی زیبا «گر» به معنی شهر است یعنی «شهر زیبا». [ ۲]
بیشتر مردمان علیگر به زبان های هندی، اردو و انگلیسی سخن می گویند. گویش هندوستانی زبان هندی در میان مردم بیشتر رواج دارد و گویش هندی نیز بیشتر کاربرد اداری دارد. زبان براج هم - که به هندی بسیار نزدیک است - گویشورانی دارد.
تا پیش از سده ۱۸ علیگر و گرداگردش را کول می خواندند. تا پیش رسیدن اسلام بدین منطقه این شهر پایگاهی برای بودائیان بود و کیش هندو هم در آنجا پیروانی داشت. در آغاز سده ۱۲ میلادی قطب الدین ایبک علیگر را گشود و برای نخستین بار مسلمانان بر این شهر چیره گشتند و آیین اسلام در میان بخشی از مردمان این شهر رواج یافت.
ابن بطوطه که از این شهر دیدار کرده است شرح داده که گرداگرد آن شهر نیکو را درختان انبه فراگرفته بود از این رو آنجا را سبزستان هم می نامیدند. در دورهٔ گورکانیان هند هم این شهر مورد توجه شاهان مغولی هند بود.
نام علیگر را میرزا نجف خان فرمانروای شیعه در سدهٔ هجدهم بر این شهر نهاد.
در سال ۱۸۷۵ سِر سید احمد خان ( ۱۸۹۷– ۱۸۱۷ ) ، کالج شرقی انگلیسی محمدیان ( Muhammadan Anglo Oriental College ) را در علیگر تأسیس کرد. او در این کالج از دانشگاه های آکسفورد و کمبریج که در سفر به انگلستان از آن ها دیدن کرده بود الگوبرداری کرد. این کالج در سال ۱۹۲۰ به دانشگاه اسلامی علیگر ( Aligarh Muslim University ) تغییر نام و ارتقاء یافت. [ ۳]
wiki: علیگر