علیرضا شفیعی فاتحی اصفهانی

[ویکی فقه] علیرضا شفیعی فاتحی اصفهانی، از شعراء و خطبای معاصر اصفهان بوده است.
میرزا علیرضا شفیعی متخلّص به «فاتحی» فرزند شیخ محمّدحسین (معروف به «گل و بلبل»)، از شعراء و خطبای معاصر اصفهان بوده است. در سال ۱۲۸۹ش در اصفهان متولّد گردیده و مدتی در مدارس جدید تحصیل نمود و کمی از علوم قدیمه را خواند. او روزگار به آموزگاری می گذراند و در مواقع فراغت روضه می خواند. شاعر خوش طبعی بود و اشعارش عموما فکاهی بود. این شعر از اوست: "یا رب نشود کسی دچار زن بد ••• چون کس نبود بَتَر زِ مار و زن بد""روزی دو سه بار می کشد شوهر خویش ••• مردن به از اینکه زیر بار زن بد".
آثار و تالیفات
این کتاب ها از آثار اوست: ۱. «حقیقت گوئی فاتحی» در سال ۱۳۳۳ش به طبع رسیده است؛۲. «تعلیمات دینی منظوم یا سرود مذهبی»؛۳. «ضیاء الابصار» در حالات ائمه اطهار (علیهم السلام)؛۴. «تذکره المراثی»؛۵. «لبخند فاتحی» که در سال ۱۳۴۲ش چاپ شده است.
مهدوی، سیدمصلح الدین، تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص۳۴۲.
۱. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص۳۴۲.۲. ↑ نوربخش، حسین، اصفهانی های شوخ و حاضرجواب، ص۳۴۲.
منبع
...