علی نقوی. [ ع َ ی ِ ن َ ق َ ] ( اِخ ) ابن محمدبن محمدبن دلدارعلی نقوی نصیرآبادی. ملقب به تاج العلماء. از فقیهان امامیه و از اهالی لکهنوء در هند بود. در سال 1260 هَ. ق. متولد شد و در 1312 هَ. ق. درگذشت. اوبر زبان فارسی و عربی و سریانی و عبری تسلط داشت. نام او در مصنفی علم الرجال به صورت «علیمحمدبن محمدبن دلدارعلی...» آمده است. او راست : 1- الاثناعشریة فی البشارات المحمدیة. 2- احسن القصص فی تفسیر سورة یوسف. 3- فصل الخطاب فی شرب الدخان. ( از معجم المؤلفین ). و رجوع به مصنفی علم الرجال آقابزرگ ص 432 شود.
فرهنگ فارسی
ابن محمد بن محمد بن دلدار علی نقوی نصیر آبادی ملقب به تاج العلمائ از فقیهان امامیه و از اهالی لکهنوئ در هند بود در سال ۱۲۶٠ قمری متولد شد و در ۱۳۱۲ قمری درگذشت
