[ویکی نور] علی علیه السلام خاصف نعل النبی صلی الله علیه وآله. علی علیه السلام خاصف نعل النبی صلی الله علیه وآله نوشته ماجد عطیه، کتابی است به زبان عربی و با موضوع کلام شیعه، که نویسنده در آن با ذکر حدیث نبودی مبنی بر اینکه حضرت علی(ع) رفو کنند کفش پیامبر است در پی اثبات خلافت بلافصل نبی(ص) و امامت برای امیرالمؤمنین(ع) است.
کتاب، دارای مقدمه به قلم نویسنده، محتوای مطالب در شش فصل (فصل ششم خلاصه مباحث را بیان می کند) و ابیاتی از چند شاعر درباره این حدیث است.
نویسنده برای نگارش این کتاب از 82 منبع شیعه و سنی بهره برده که برخی از آن ها عبارت اند از: وسائل الشیعة شیخ حر عاملی و کافی کلینی، الغدیر علامه امینی، معانی الأخبار و کمال الدین و أمالی شیخ صدوق، مجمع البیان شیخ طبرسی، تفسیر المیزان علامه طباطبایی، أمالی شیخ مفید، الهدایة الکبری خصیبی، نهایة ابن اثیر، مسند احمد و مسند ابویعلی، سنن ترمذی، شرح نهج البلاغة ابن ابی الحدید، تاج العروس زبیدی، تاریخ دمشق ابن عساکر، البدایة و النهایة ابن کثیر و... .
نویسنده در مقدمه اهمیت وسایل به جای مانده از انبیاء را متذکر می شود و از مستفیض بودن این روایت سخن به میان می آورد. او می نویسد: پیامبر اکرم(ص) در جاهای مختلفی با ذکر مناقب و فضایل ریزودرشت امیرالمؤمنین(ع) در پی اعلان خلافت انتصابی آن حضرت بود. درباره کفش پیامبر(ص) آمده که از چرم گاو دباغی شده ساخته شده بود و پیامبر اسلام(ص) هرروز آن را می پوشیدند. و چند مرتبه اطراف (یا بند) آن پاره شد و پیامبر در هر مرتبه که منتظر تعمیر آن بود، علی بن ابی طالب(ع) آن را برای ایشان درست کرد. ماجد عطیه در مقدمه، حدیث خاصف النعل را از احادیث مستفیضه ای می داند که علمای بزرگ اسلام مانند حاکم در مستدرک، نسائی در خصائص، ابن ابی شیبه در المصنف، احمد بن حنبل و ابی یعلی در مسندهایشان و... آن را در کتاب هایشان آورده اند. وی می گوید تعمیر کفش پیامبر(ص) نشان از تواضع آن حضرت دارد و امیرالمؤمنین(ع) دارای مناقب فراوانی در روایات است که برخی از آن ها ازاین قرار است؛ نرمی با مؤمنین، سختی با کفار، جهاد در راه خدا بدون ترس از هیچ ملامتگری، تعمیر کفش رسول الله(ص) (خصف نعل)، سبقت در جهاد با دشمنان، فنا در ذات خدا، خوابیدن در جایگاه پیامبر(ص)، اهدای انگشتری به فقیر در حال نماز، دادن افطاری خود به فقیر و مسکین و یتیم در عین احتیاج به آن، بسته شدن درب خانه همه به جز علی(ع) به مسجد پیامبر(ص)، غذا خوردن با فقیران و مساکین، عبادت ها و تهجدات شبانه و روزه های روزانه آن حضرت، تضرع و خشیت و مناجات هایش با خدا و... تا جایی که حقوق خالق و مخلوق را بدون ذره ای فروگذاری در هیچ یک از این دو به جا آورد .
ورود این حدیث با عبارات و صورت های متعدد و در مکان ها و زمان های متفاوت دلالت می کند که این منقبت در حق آن حضرت(ع) تکرار شده است و این امر دلالت بر تأکید بر فضیلت شخص امیرالمؤمنین علی(ع) دارد. تکرار و کثرت ذکر روایت تا جایی است که روایت در کتاب های فریقین آمده است و آن ها بر صحت و وثاقت سند آن اجماع کرده اند.
در فصل چهارم مشخصات ظاهری و جنس کفش پیامبر(ص) بیان شده است. نویسنده در فصل بعدی، آثار به جای مانده از آن حضرت و دیگر پیامبران نزد ائمه(ع) را برمی شمرد.
کتاب، دارای مقدمه به قلم نویسنده، محتوای مطالب در شش فصل (فصل ششم خلاصه مباحث را بیان می کند) و ابیاتی از چند شاعر درباره این حدیث است.
نویسنده برای نگارش این کتاب از 82 منبع شیعه و سنی بهره برده که برخی از آن ها عبارت اند از: وسائل الشیعة شیخ حر عاملی و کافی کلینی، الغدیر علامه امینی، معانی الأخبار و کمال الدین و أمالی شیخ صدوق، مجمع البیان شیخ طبرسی، تفسیر المیزان علامه طباطبایی، أمالی شیخ مفید، الهدایة الکبری خصیبی، نهایة ابن اثیر، مسند احمد و مسند ابویعلی، سنن ترمذی، شرح نهج البلاغة ابن ابی الحدید، تاج العروس زبیدی، تاریخ دمشق ابن عساکر، البدایة و النهایة ابن کثیر و... .
نویسنده در مقدمه اهمیت وسایل به جای مانده از انبیاء را متذکر می شود و از مستفیض بودن این روایت سخن به میان می آورد. او می نویسد: پیامبر اکرم(ص) در جاهای مختلفی با ذکر مناقب و فضایل ریزودرشت امیرالمؤمنین(ع) در پی اعلان خلافت انتصابی آن حضرت بود. درباره کفش پیامبر(ص) آمده که از چرم گاو دباغی شده ساخته شده بود و پیامبر اسلام(ص) هرروز آن را می پوشیدند. و چند مرتبه اطراف (یا بند) آن پاره شد و پیامبر در هر مرتبه که منتظر تعمیر آن بود، علی بن ابی طالب(ع) آن را برای ایشان درست کرد. ماجد عطیه در مقدمه، حدیث خاصف النعل را از احادیث مستفیضه ای می داند که علمای بزرگ اسلام مانند حاکم در مستدرک، نسائی در خصائص، ابن ابی شیبه در المصنف، احمد بن حنبل و ابی یعلی در مسندهایشان و... آن را در کتاب هایشان آورده اند. وی می گوید تعمیر کفش پیامبر(ص) نشان از تواضع آن حضرت دارد و امیرالمؤمنین(ع) دارای مناقب فراوانی در روایات است که برخی از آن ها ازاین قرار است؛ نرمی با مؤمنین، سختی با کفار، جهاد در راه خدا بدون ترس از هیچ ملامتگری، تعمیر کفش رسول الله(ص) (خصف نعل)، سبقت در جهاد با دشمنان، فنا در ذات خدا، خوابیدن در جایگاه پیامبر(ص)، اهدای انگشتری به فقیر در حال نماز، دادن افطاری خود به فقیر و مسکین و یتیم در عین احتیاج به آن، بسته شدن درب خانه همه به جز علی(ع) به مسجد پیامبر(ص)، غذا خوردن با فقیران و مساکین، عبادت ها و تهجدات شبانه و روزه های روزانه آن حضرت، تضرع و خشیت و مناجات هایش با خدا و... تا جایی که حقوق خالق و مخلوق را بدون ذره ای فروگذاری در هیچ یک از این دو به جا آورد .
ورود این حدیث با عبارات و صورت های متعدد و در مکان ها و زمان های متفاوت دلالت می کند که این منقبت در حق آن حضرت(ع) تکرار شده است و این امر دلالت بر تأکید بر فضیلت شخص امیرالمؤمنین علی(ع) دارد. تکرار و کثرت ذکر روایت تا جایی است که روایت در کتاب های فریقین آمده است و آن ها بر صحت و وثاقت سند آن اجماع کرده اند.
در فصل چهارم مشخصات ظاهری و جنس کفش پیامبر(ص) بیان شده است. نویسنده در فصل بعدی، آثار به جای مانده از آن حضرت و دیگر پیامبران نزد ائمه(ع) را برمی شمرد.