علی بن محمدرضا هسته ای اصفهانی

[ویکی فقه] علی بن محمدرضا هسته ای اصفهانی، از وعاظ و علمای قرن چهاردهم هجری در اصفهان بوده است.
حاج میرزا علی هسته ای فرزند محمّدرضا، از وعاظ و علمای قرن چهاردهم هجری در اصفهان بوده است. وی از اعقاب زین الدین بن عین علی خوانساری بوده و در حدود سال ۱۲۹۵ق در اصفهان متولّد شد و پس از طی دروس مقدمات و سطح نزد حضرات آیات: سیّدمحمّدباقر درچه ای و جهانگیرخان قشقائی تحصیل کرد آنگاه به نجف اشرف رفت و از محضر آیات عظام: محمّدکاظم خراسانی، سیّدمحمّدکاظم طباطبائی یزدی و فتح اللّه شریعت اصفهانی بهره گرفت و در حدود سال ۱۳۲۵ق به اصفهان مراجعت کرده و سال ها در این شهر امامت و تدریس نمود.
سفر به حج
وی در سال ۱۳۳۱ق در معیّت سیّدمحمّد طباطبائی فرزند آیت اللّه سیّد محمّدکاظم طباطبائی یزدی به سفر حج مشرّف شده و سفرنامه ای را در ۲۳ شوال ۱۳۳۲ق نوشته و از خود به عنوان «میرزا علی اصفهانی» یاد کرده است. این سفرنامه با عنوان «سفرنامه مکّه» به تصحیح و تحقیق رسول جعفریان در کتاب «پنجاه سفرنامه حج قاجاری» به چاپ رسیده است.
همکاری با فضل اللّه نوری
سپس به طهران مسافرت کرده و در دستگاه شیخ فضل اللّه نوری وارد شده و از خواص وی واقع شد. پس از واقعه شهادت او به اصفهان آمده و تا آخر عمر گاهی در اصفهان و زمانی در طهران ساکن و به وعظ و خطابه و ارشاد مردم از راه مواعظ می پرداخت.
سخنرانی در قم
...