علی بن احمد منشار اصفهانی

[ویکی فقه] علی بن احمد منشار اصفهانی، از فقها و محدثان اصفهان در قرن دهم هجری و از شاگردان محقّق ثانی بوده است.
شیخ علی مُنشار فرزند احمد بن محمّد بن احمد بن محمّد بن هلال کرکی عاملی، از فقها و محدثان اصفهان در قرن دهم هجری و از شاگردان محقّق ثانی بوده است. پدرش معروف به احمد منشار بوده است. بنابراین گفتن و نوشتن شیخ علی بن هلال که در برخی کتب او را بدین نام و نسب آورده اند، از باب نسبت به جدّ است که در بین مؤلّفین و مصنّفین متداول است.نزد شاه طهماسب صفوی مقرّب بوده و صاحب فتوا و حکم در آن عهد است. بدین خاطر از طرف پادشاه مذکور شیخ الاسلام اصفهان شده و در دوشنبه ۱۳ ربیع الاوّل ۹۸۴ق در اصفهان وفات یافته و در امامزاده زین العابدین علی درب امام مدفون شده و سپس به نجف حمل و در دارالسیاده مبارکه حرم رضوی در مشهد مقدّس مدفون شد.از صاحب عنوان ظاهرا فقط دختری به جای مانده که اهل علم و فضل بوده و به زوجیّت شیخ بهاءالدّین محمّد عاملی (شیخ بهائی) درآمده است.
آثار و تالیفات
کتب زیر از تالیفات اوست: ۱. «الدّر الفرید»؛۲. «رساله در مسائل فقهیه عام البلوی»؛۳. کتاب در «طهارت»؛همچنین او در چهارشنبه ۱۲ جمادی الاولی ۹۲۳ق کتابت نسخه ای از «ارشاد الاذهان» علاّمه حلّی را به خط نسخ به پایان رسانیده و محقّق کرکی در شعبان ۹۳۴ق در مدرسه غروی نجف اشرف جهت او اجازه مرقوم داشته است. نسخه به شماره ۳۴۰۰ در کتابخانه آیت اللّه مرعشی موجود است.
حسینی اشکوری، سید احمد، فهرست مرعشی، ج۹، ص۱۸۴.
۱. ↑ حسینی اشکوری، سید احمد، فهرست مرعشی، ج۹، ص۱۸۴.
منبع
...