علی اکبر بن مهدی تابش اصفهانی

[ویکی فقه] علی اکبر بن مهدی تابش اصفهانی، از ادبا و شعرای اصفهان در قرن چهاردهم هجری بوده است.
میرزا علی اکبر تابش فرزند حاج میرزا مهدی، از ادبا و شعرای اصفهان در قرن چهاردهم هجری بوده است. او از خاندان میرزا هادی بیدآبادی است که نسب آنان به میرزا مهدی اشتهاردی نویسنده عصر نادری و بانی مدرسه میرزا مهدی در بیدآباد می پیوندد. در حدود سال ۱۳۰۵ق در اصفهان متولّد شده و نزد فضلای اصفهان مقدمات علوم را آموخت. او در انجمن ادبی شیدا شرکت می کرد و در فنون شعر و ادب مهارتی به سزا و در سرودن شعر قریحه ای توانا داشت. همچنین در ادبیات و ریاضی و سیاق ماهر بود. اشعارش در مجلّه دانشکده اصفهان به طبع می رسید. دیوان اشعار او حدود سه هزار بیت است. شعر زیر از اوست: "در نقاب زمردین زان غنچه پوشد روی خویش ••• تا چو گل بر باد ندهد آب و رنگ و بوی خویش" "می شود بازیچه دست حوادث همچو گل ••• غنچه گر بیرون گذارد پای از مشکوی خویش".
وفات
وی در روز ۱۵ شعبان ۱۳۷۰ق در طهران وفات یافت و در قبرستان شیخان قم مدفون گردید.
مهدوی، سیدمصلح الدین، تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص۱۲۲-۱۲۶.
۱. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص۱۲۲-۱۲۶.۲. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۵۵۶-۵۵۷.۳. ↑ جواهرکلام، عبدالحسین، تربت پاکان قم، ج۲، ص۱۰۵۷-۱۰۵۸.۴. ↑ عریضی ، حسین ، نامه سخنوران سپاهان، ص۱۵۷.
منبع
...