علی اکبر بن محمدصالح وجهی اصفهانی

[ویکی فقه] علی اکبر بن محمدصالح وجهی اصفهانی، از شاعران و سخنوران قرن یازدهم هجری در اصفهان بوده است.
علی اکبر بن محمّدصالح، شاعر ادیب، از سخنوران قرن یازدهم هجری در اصفهان بوده است. او از غلامان خاصّه دربار شاه سلیمان صفوی بوده و به درویشان نیز ارادت داشته و از آنان تعلیم می گرفته است. در شعر طبعی روان داشته و «وجهی» تخلّص می نمود. شعر زیر از اوست: " ای کاش که یار آید و نوروز کنیم ••• از آتش شوق سینه پرسوز کنیم""بر گرد سرش چو گردش لیل و نهار ••• روزی به شب آریم و شبی روز کنیم".
نصرآبادی، محمدطاهر، تذکره نصرآبادی، ج۱، ص۷۴.
۱. ↑ نصرآبادی، محمدطاهر، تذکره نصرآبادی، ج۱، ص۷۴.۲. ↑ بندرا بن داس، سفینه خوشگو: دفتر دوم، ص۷۷۹.
منبع
مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۶۳۶.
...