علی اکبر بن اسدالله احتشامی اصفهانی

[ویکی فقه] علی اکبر بن اسداللّه احتشامی اصفهانی، از فضلاء و ادبای قرن چهاردهم هجری در اصفهان بوده است.
علی اکبر احتشامی فرزند اسداللّه بیگ، از فضلاء و ادبای قرن چهاردهم هجری در اصفهان بوده است. او در ۱۸ شعبان ۱۲۹۱ق در شیراز متولّد شد. خاندانش از خانواده های قدیم خوراسکان بودند. پدرش که در دستگاه والی فارس (حسام السلطنه) به نظامی گری می پرداخت، عاقبت به اصفهان آمده و در خوراسکان ساکن شد. این شعر از اوست: "اوّل فصل بهار است مه فروردین ••• گشته زمرّدنما، سبزه به روی زمین""قطره باران ز شب، در اوّل آفتاب ••• زباد موج آورد، به سبزه گندمین".
تحصیلات
صاحب عنوان پس از طی دروس مقدماتی به مدرسه کاسه گران رفته و ادامه تحصیل داد و در اوایل جوانی به خدمت ظل السلطان درآمد. چندی بعد از آن کار کناره گرفت و دندان پزشکی آموخت و از وزارت فرهنگ و صنایع مستظرفه مدرک دریافت کرد. او گاهی شعر می سرود. همسرش قدسیه احتشامی نیز از شعرای آن عهد بوده است.
وفات
سرانجام در ۲۶ بهمن ۱۳۳۱ش وفات یافته و در تکیه میر واقع در تخت فولاد اصفهان مدفون شد.
مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج۱، ص۱۴۰-۱۴۱.
...