عقلوه

[ویکی الکتاب] معنی عَقَلُوهُ: آن را فهمیدند (کلمه عقل در لغت به معنای بستن و گره زدن است و به همین مناسبت ادراکاتی که انسان دارد و آنها را در دل پذیرفته و پیمان قلبی نسبت به آنها بسته ، عقل نامیدهاند ،همچنین آنچه در وجود انسان مبنای تشخیص خیر و شر و حق و باطل می شود ،را نیزعقل نا...
ریشه کلمه:
عقل (۴۹ بار)
ه (۳۵۷۶ بار)

فهم. معرفت. درک. . یعنی آن را پس از فهمیدنش دگرگون می‏کردند در حالیکه می‏دانستند «وَهُمْ یَعْلَمُونَ» راجع به تحریف و «عَقَلُوهُ» راجع به فهم کلام‏اللَّه است. . و گفتند: اگر گوش می دادیم و می‏فهمیدیم در میان اهل سعیر نمی‏بودیم . جز دانایان آن را درک نمی‏کنند. اگر آیات قرآن را تتّبع کنیم خواهیم دید که عقل در قرآن به معنی فهم و درک و معرفت است. طبرسی فرموده: عقل، فهم، معرفت و لبّ نظیر هم‏اند راغب گوید: به نیروئی که آماده قبول علم است عقل گویند همچنین به علمی که به وسیله آن نیرو به دست آید. عقل به معنی اسمی در قرآن نیامده و فقط به صورت فعل مثل «عَقَلُوهُ - یَعْقِلُون - تَعْقِلُون - نَعْقِلُ» به کار رفته است، در روایات آمده «اَلْعَقْلُ ما عُبِدَ بِهِ الرَّحْمنُ...»«ما خَلَقَ اللَّهُ خَلْقاً اَکْرَمَ عَلَیْهِ مِنَ‏الْعَقْلِ» مراد از آن ظاهراً همان نیروی فهم و درک انسانی است.