[ویکی فقه] عقبة بن سمعان. عقبه غلام رباب همسر امام حسین (علیه السّلام) و از یاران ایشان در کربلا می باشد.
عقبه غلام رباب همسر امام حسین (علیه السّلام) بود. او امام (علیه السّلام) را از مدینه تا کربلا همراهی کرد.
عقبه غلام رباب همسر امام حسین (علیه السّلام) بود. او امام (علیه السّلام) را از مدینه تا کربلا همراهی کرد.
[ویکی شیعه] عقبة بن سمعان. عُقبة(عاقبة) بن سمعان(زنده در ۶۱ق)، غلام رباب و از همراهان امام حسین(ع) در واقعه کربلا بود که بخشی از حوادث این واقعه را گزارش کرده است. لشکریان عمر بن سعد در روز عاشورا او را دستگیر کردند اما چون برده بود آزادش کردند. از وی نقل شده است که امام حسین(ع) هرگز درخواست نکرد تا اجازه دهند نزد یزید بن معاویه برود یا او را به مرزهای دور دست ببرند. این گفته او ناظر به نامه عمر بن سعد به ابن زیاد است که در آن، این دو خواسته به امام حسین(ع) نسبت داده شده بود.
عقبة یا عاقبة بن سمعان، غلام رباب بود، اما کارهای امام حسین(ع) مانند آماده ساختن اسب ها و شتران را نیز انجام می داد. پس از شهادت امام حسین(ع)، لشکریان عمر بن سعد او را گرفتند و چون برده بود، آزادش کردند. شیخ طوسی وی را در شمار اصحاب امام حسین(ع) آورده است. در زیارت رجبیه بر او درود فرستاده شده است. و آیت الله خوئی او را از شهدای کربلا می داند و می گوید برخی از مؤرخین اهل سنت گفته اند که وی فرار کرد و نجات یافت.
عقبة یا عاقبة بن سمعان، غلام رباب بود، اما کارهای امام حسین(ع) مانند آماده ساختن اسب ها و شتران را نیز انجام می داد. پس از شهادت امام حسین(ع)، لشکریان عمر بن سعد او را گرفتند و چون برده بود، آزادش کردند. شیخ طوسی وی را در شمار اصحاب امام حسین(ع) آورده است. در زیارت رجبیه بر او درود فرستاده شده است. و آیت الله خوئی او را از شهدای کربلا می داند و می گوید برخی از مؤرخین اهل سنت گفته اند که وی فرار کرد و نجات یافت.
[ویکی فقه] عقبه غلام رباب همسر امام حسین (علیه السّلام) و از یاران ایشان در کربلا می باشد.
عقبه غلام رباب همسر امام حسین (علیه السّلام) بود. او امام (علیه السّلام) را از مدینه تا کربلا همراهی کرد.
در روز عاشورا
در روز عاشورا نیز در حمایت امام (علیه السّلام) شمشیر کشید؛ اما پس از مدتی مبارزه سرانجام به اسارت دشمن در آمد. او را نزد عمر بن سعد بردند ابن سعد از او پرسید: «تو کیستی؟» او گفت: «غلامی هستم.» پس ابن سعد او را آزاد کرد. او یکی از راویان اصلی واقعه کربلاست. برخی از منابع او را از شهدای واقعه کربلا دانسته اند.
عقبه غلام رباب همسر امام حسین (علیه السّلام) بود. او امام (علیه السّلام) را از مدینه تا کربلا همراهی کرد.
در روز عاشورا
در روز عاشورا نیز در حمایت امام (علیه السّلام) شمشیر کشید؛ اما پس از مدتی مبارزه سرانجام به اسارت دشمن در آمد. او را نزد عمر بن سعد بردند ابن سعد از او پرسید: «تو کیستی؟» او گفت: «غلامی هستم.» پس ابن سعد او را آزاد کرد. او یکی از راویان اصلی واقعه کربلاست. برخی از منابع او را از شهدای واقعه کربلا دانسته اند.
wikifeqh: عقبه_بن_سمعان
[ویکی شیعه] عُقبة(عاقبة) بن سمعان (زنده در ۶۱ق)، غلام رباب و از همراهان امام حسین(ع) در واقعه کربلا بود که بخشی از حوادث این واقعه را گزارش کرده است. لشکریان عمر بن سعد در روز عاشورا او را دستگیر کردند اما چون برده بود آزادش کردند. از وی نقل شده است که امام حسین(ع) هرگز درخواست نکرد تا اجازه دهند نزد یزید بن معاویه برود یا او را به مرزهای دور دست ببرند. این گفته او ناظر به نامه عمر بن سعد به ابن زیاد است که در آن، این دو خواسته به امام حسین(ع) نسبت داده شده بود.
عقبة یا عاقبة بن سمعان، غلام رباب بود، اما کارهای امام حسین(ع) مانند آماده ساختن اسب ها و شتران را نیز انجام می داد. پس از شهادت امام حسین(ع)، لشکریان عمر بن سعد او را گرفتند و چون برده بود، آزادش کردند. شیخ طوسی وی را در شمار اصحاب امام حسین(ع) آورده است. در زیارت رجبیه بر او درود فرستاده شده است. و آیت الله خوئی او را از شهدای کربلا می داند و می گوید برخی از مؤرخین اهل سنت گفته اند که وی فرار کرد و نجات یافت.
عقبه، از مدینه تا کربلا امام حسین(ع) را همراهی کرد. هنگامی که در ذو حُسَم کاروان امام حسین(ع) با سپاه حر بن یزید برخورد کردند، عقبه به دستور امام دو خورجین از نامه های کوفیان را بیرون آورد.
عقبة یا عاقبة بن سمعان، غلام رباب بود، اما کارهای امام حسین(ع) مانند آماده ساختن اسب ها و شتران را نیز انجام می داد. پس از شهادت امام حسین(ع)، لشکریان عمر بن سعد او را گرفتند و چون برده بود، آزادش کردند. شیخ طوسی وی را در شمار اصحاب امام حسین(ع) آورده است. در زیارت رجبیه بر او درود فرستاده شده است. و آیت الله خوئی او را از شهدای کربلا می داند و می گوید برخی از مؤرخین اهل سنت گفته اند که وی فرار کرد و نجات یافت.
عقبه، از مدینه تا کربلا امام حسین(ع) را همراهی کرد. هنگامی که در ذو حُسَم کاروان امام حسین(ع) با سپاه حر بن یزید برخورد کردند، عقبه به دستور امام دو خورجین از نامه های کوفیان را بیرون آورد.
wikishia: عقبة_بن_سمعان
[ویکی اهل البیت] کلیدواژه: یاران امام حسین علیه السلام، شهدای کربلا، عقبة بن سمعان
عقبة بن سمعان غلام رباب، دختر امرؤ القیس کلبی، همسر امام حسین علیه السلام بود و همراه کاروان حسینی از مدینه به مکّه و سپس به عراق آمد. طبری گوید: عمر بن سعد، عقبة بن سمعان غلام رباب، دختر امرؤ القیس کلبی و مادر سکینه، دختر حسین علیه السلام، را دستگیر کرد و گفت: چکاره ای؟ گفت: بنده ای مملوکم، پس رهایش کرد.
شیخ عباس قمی نیز این مطلب را در نفس المهموم به نقل از طبری و جزری آورده است. مامقانی در تنقیح المقال گوید: طبری و دیگر مورخان واقعه از او نام برده اند؛ و از آنچه گفته اند، دانسته می شود که عقبه غلام رباب، همسر امام حسین علیه السلام، بود و خدمتکاری و رکابداری اسب هایش را بر عهده داشت. چون حسین علیه السلام به شهادت رسید، بر اسبی نشست و گریخت. کوفیان او را گرفتند. پس از آن که مدعی شد غلام رباب، دختر امرؤ القیس کلبی، همسر امام حسین علیه السلام، است رهایش کردند. وی به نقل رویدادها همان طور که اتفاق افتاده بود پرداخت و اخبار کربلا از او گرفته شده است.
اما برخی از علمای ما به استناد سلامی که در زیارت حسین علیه السلام (روز و شب اول رجب و شب نیمه شعبان) بر عقبه وارد شده است، بر این باورند که او نیز در زمره شهیدان کربلاست. از جمله این عالمان سید ابوالقاسم خویی، در معجم رجال الحدیث است. آن جا که می گوید: از یاران حسین علیه السلام... در حضور آن حضرت به شهادت رسید و سلام بر او در زیارت رجبیه آمده است و به گفته برخی مورخان عامه، وی از معرکه گریخت و نجات یافت. دیگر، شیخ علی نمازی است که در مستدرکات علم رجال الحدیث گوید: عقبة بن سمعان... از یاران امام حسین علیه السلام است و در کربلا با آن حضرت همراه بود؛ و همان طوری که سید در زیارت رجبیه، وی را در شمار شهیدان آورده است، او همراه سیدالشهدا در روز عاشورا به شهادت رسید.
عقبه بن سمعان در روایتگری وقایع عاشورا نقش مهمی داشته است. «ابومخنف» خبر فرود سالار شایستگان در کربلا و نامه ی «ابن زیاد» به «حر» را با یک واسطه از او روایت می کند.
همچنین نامبرده جریان حرکت سالار شهیدان از مدینه، دیدارش با عبدالله بن مطیع، فرودش در مکه، دو سخن «ابن عباس و «ابن زبیر» به آن حضرت به هنگام حرکت از مکه، خبر فرستاده ی فرماندار آن روز مکه، برای بازگرداندن پیشوای آزادمردان به مکه، سخن مشهور حضرت علی اکبر علیه السلام به آن حضرت در «قصر بنی مقاتل»، فرود کاروان نور در کربلا، رسیدن نامه ابن زیاد به حر، آمدن عمر سعد به کربلا و سخنان و پیشنهادهای امام حسین علیه السلام به «ابن سعد» فرمانده سپاه اموی را، روایت می کند.
لازم به یادآوری است که این مرد همه ی این رویدادها را از «حارث بن کعب» آورده است. نام او در زیارت رجبیه آمده است: السلام علی عقبة بن سمعان...
ابن اثیر در الکامل ضمن شرح کربلا و عاشورا از عقبه بن سمعان نقل می کند که می گوید: من با امام حسین علیه السلام از مدینه تا مکه و از مکه تا کربلا بودم و همه خطابه ها و کلماتش را شنیدم نه در آن اظهار عجز بود و نه تحمل ذلت یا بیعت با یزید.
عقبة بن سمعان غلام رباب، دختر امرؤ القیس کلبی، همسر امام حسین علیه السلام بود و همراه کاروان حسینی از مدینه به مکّه و سپس به عراق آمد. طبری گوید: عمر بن سعد، عقبة بن سمعان غلام رباب، دختر امرؤ القیس کلبی و مادر سکینه، دختر حسین علیه السلام، را دستگیر کرد و گفت: چکاره ای؟ گفت: بنده ای مملوکم، پس رهایش کرد.
شیخ عباس قمی نیز این مطلب را در نفس المهموم به نقل از طبری و جزری آورده است. مامقانی در تنقیح المقال گوید: طبری و دیگر مورخان واقعه از او نام برده اند؛ و از آنچه گفته اند، دانسته می شود که عقبه غلام رباب، همسر امام حسین علیه السلام، بود و خدمتکاری و رکابداری اسب هایش را بر عهده داشت. چون حسین علیه السلام به شهادت رسید، بر اسبی نشست و گریخت. کوفیان او را گرفتند. پس از آن که مدعی شد غلام رباب، دختر امرؤ القیس کلبی، همسر امام حسین علیه السلام، است رهایش کردند. وی به نقل رویدادها همان طور که اتفاق افتاده بود پرداخت و اخبار کربلا از او گرفته شده است.
اما برخی از علمای ما به استناد سلامی که در زیارت حسین علیه السلام (روز و شب اول رجب و شب نیمه شعبان) بر عقبه وارد شده است، بر این باورند که او نیز در زمره شهیدان کربلاست. از جمله این عالمان سید ابوالقاسم خویی، در معجم رجال الحدیث است. آن جا که می گوید: از یاران حسین علیه السلام... در حضور آن حضرت به شهادت رسید و سلام بر او در زیارت رجبیه آمده است و به گفته برخی مورخان عامه، وی از معرکه گریخت و نجات یافت. دیگر، شیخ علی نمازی است که در مستدرکات علم رجال الحدیث گوید: عقبة بن سمعان... از یاران امام حسین علیه السلام است و در کربلا با آن حضرت همراه بود؛ و همان طوری که سید در زیارت رجبیه، وی را در شمار شهیدان آورده است، او همراه سیدالشهدا در روز عاشورا به شهادت رسید.
عقبه بن سمعان در روایتگری وقایع عاشورا نقش مهمی داشته است. «ابومخنف» خبر فرود سالار شایستگان در کربلا و نامه ی «ابن زیاد» به «حر» را با یک واسطه از او روایت می کند.
همچنین نامبرده جریان حرکت سالار شهیدان از مدینه، دیدارش با عبدالله بن مطیع، فرودش در مکه، دو سخن «ابن عباس و «ابن زبیر» به آن حضرت به هنگام حرکت از مکه، خبر فرستاده ی فرماندار آن روز مکه، برای بازگرداندن پیشوای آزادمردان به مکه، سخن مشهور حضرت علی اکبر علیه السلام به آن حضرت در «قصر بنی مقاتل»، فرود کاروان نور در کربلا، رسیدن نامه ابن زیاد به حر، آمدن عمر سعد به کربلا و سخنان و پیشنهادهای امام حسین علیه السلام به «ابن سعد» فرمانده سپاه اموی را، روایت می کند.
لازم به یادآوری است که این مرد همه ی این رویدادها را از «حارث بن کعب» آورده است. نام او در زیارت رجبیه آمده است: السلام علی عقبة بن سمعان...
ابن اثیر در الکامل ضمن شرح کربلا و عاشورا از عقبه بن سمعان نقل می کند که می گوید: من با امام حسین علیه السلام از مدینه تا مکه و از مکه تا کربلا بودم و همه خطابه ها و کلماتش را شنیدم نه در آن اظهار عجز بود و نه تحمل ذلت یا بیعت با یزید.
wikiahlb: عقبة_بن_سمعان