عضدالدوله ابوالحسین احمد بن حسین املی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] عضدالدوله ابوالحسین احمد بن حسین آملی. آمُلی، ابوالحسین احمد بن حسین بن هارون اقطع، معروف به «سید مؤید باللـه» و «عضدالدوله» (۳۳۳-۴۲۱ق/۹۴۵-۱۰۳۰م، فقیه، ادیب، محدث، مفسر و شاعر.
ابوالحسین آملی از نوادگان زید بن حسن مجتبی (ع) و از پیشوایان زیدیۀ طبرستان و معاصر صاحب بن عباد (۳۲۶-۳۸۵ق/۹۳۸-۹۹۵) بود و همراه برادر کهترش الناطق بالحق یحیی بن حسین (۳۴۰-۴۲۲ق/۹۵۱-۱۰۳۱م) به «برادران هارونی» معروف بودند.
مذهب
پدر وی شیعۀ اثناعشری بود و خود او و برادرش نیز نخست بدین مذهب بودند و سپس به فرقۀ زیدیه پیوستند.
ریاست مذهبی
او در آمل زاده شد و در ۳۸۰ق/۹۹۰م دعوت خود را آغاز کرد و مردم گیلان و دیلم را به مذهب زیدی فرا خواند. مردم دعوتش را پذیرفتند و او مدت ۲۰ سال به عنوان خلیفه بر مردم آن سامان فرمان راند. ابوالفضل الناصر به جنگ با وی برخاست که منجر به اسارت آملی و اعزام او به بغداد شد، اما او چند روز پس از رسیدن به بغداد آزاد شد و به ری و سپس به امل رفت و مردم طبرستان بار دیگر از او پشتیبانی کردند. وی سرانجام در لنگا از نواحی دیلمان که محل سکونتش بود، درگذشت و در همان جا به خاک سپرده شد.پس از او برادرش «الناطق بالحق» که شاگرد شیخ مفید بود، پیشوای زیدیان طبرستان گردید. پس از یک سال او هم درگذشت. پس از مرگ الناطق بالحق، قاسم فرزند آملی ریاست مذهبی مردم دیلم را به عهده گرفت و دیری نپایید که این یک نیز در جزما، از ییلاق های دو هزار، درگذشت.
ویژگی ها
...

پیشنهاد کاربران

بپرس