عصر طلایی هنر فنلاند

عصر طلایی هنر فنلاند مصادف با بیداری ملی فنلاند، در دوران دوک نشین بزرگ فنلاند تحت امپراتوری روسیه بود. اعتقاد بر این است که این عصر دوره ای از اواخر قرن ۱۹ تا اوایل قرن ۲۰، تقریباً از ۱۸۸۰ تا ۱۹۱۰ را در بر می گیرد[ ۱] شکل شعر حماسی معروف به کالوالا، که در طول قرن ۱۹ توسعه یافت، الهام بخش هنری برای مضامین متعدد در آن زمان، از جمله در هنرهای تجسمی، ادبیات، موسیقی و معماری بود. [ ۲] با این حال، «عصر طلایی هنر فنلاند» به طور کلی به نقاشان واقع گرایی ( هنر ) و ملی گرایی رمانتیک آن زمان در نظر گرفته می شود. [ ۳] از چهره های قابل توجه آن زمان می توان به آکسلی گالن - کاللا، پککا هالونن، آلبرت ادلفلت ، ژان سیبلیوس، اینو لینو ، هلنه شارفبک ، ارو یارنه فلت و الیل سارینن اشاره کرد.
هنر فنلاند در نمایشگاه پاریس در سال ۱۹۰۰ بیشتر در اروپا شناخته شد، جایی که غرفه فنلاند یکی از محبوب ترین ها در بین شرکت کنندگان بود. [ ۴]
تعدادی از هنرمندان برجسته تجسمی بودند که بخشی از عصر طلایی هنر فنلاند محسوب می شدند.
فهرست نقاشان زیر شامل هنرمندانی نمی شود که گاهی اوقات بخشی از عصر طلایی در نظر گرفته می شوند، آنها عمدتاً پیش از این بازه زمانی هستند. چندین نقاش برجسته، مانند ورنر هولمبرگ، در این دسته حضور دارند. [ ۵] فردیناند فون رایت، هنرمند برجسته فنلاندی خالق اثر «کاپرکایلی های جنگنده» در سال ۱۸۸۶ که به عنوان یک نقاشی مهم فنلاندی در نظر گرفته می شود، نیز پیش از عصر طلایی در نظر گرفته می شود. [ ۶] [ ۷] [ ۸] نقاشان پیرو مکتب نقاشی دوسلدورف، مانند برنت لیندهولم، هالمار مونسترهلم و فانی چربری را می توان به عنوان نقاشان عصر طلایی در نظر گرفت. با این حال، کار آنها به طور کلی با دوره قبلی توسعه هنری مرتبط است. [ ۹] [ ۱۰] [ ۱۱]
با این حال، آدولف فون بکر به عنوان شخصیت مهم عصر طلایی در نظر گرفته می شود که ناشی از تحصیلات و آموزش او از هنرمندان متعدد آن دوران است. علاوه بر این، رابرت ویلهلم اکمن، به عنوان یک نقاش اولیه و برجسته کالوالا، پایه و اساس آثار مشابهی را بنا نهاد. [ ۱۲]