عزالدین محمد بن عبدالسلام اموی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اُمَوی ، عزالدین محمد بن عبدالسلام بن اسحاق بن احمد، لغوی و فقیه مالکی مصر در سده های ۸ و ۹ق .
او اهل محله از نواحی مصر (بین فسطاط و اسکندریه
سمعانی ، عبدالکریم ، ج۵، ص۲۱۶، الانساب ، به کوشش عبدالله عمر بارودی ، بیروت ، ۱۴۰۸ق /۱۹۸۸م .
آخرین اطلاع از حیات اموی ، مربوط به سال ۷۹۸ق است . اما برپایه دانسته ها از شیوخ اموی - که بیشتر در دهه آخر سده ۸ق و دهه نخست سده ۹ق وفات یافته اند - و همچنین زمان تولد شاگرد وی سنباطی (۷۸۷ق )، چنین می نماید که او چند گاهی پس از آن تاریخ نیز زیسته باشد.
اساتید
اموی نزد ابن عماد اقفهسی (د ۸۰۸ق ) جامع الامهات ابن حاجب را فرا گرفت ، از برخی بزرگان آن زمان ، همچون سراج الدین بلقینی (د ۸۰۵ق )، عبدالرحیم بن حسین عراقی (د ۸۰۶ق ) و شمس الدین غماری به دانش اندوزی پرداخت و مدتی نیز در ملازمت قاضی القضات شافعی مذهب ِ قاهره ، عزالدین ابن جماعه (د ۷۶۷ق ) بود. اموی در ۷۹۸ق نزد مسند و محدث قاهره در زمان خویش ، ابوالفرج عبدالرحمان بن احمد غزی ، معروف به ابن شحنه (د ۷۹۹ق ) مختصرِ ابن حاجب در فقه را خواند.
سخاوی ، عبدالرحمان ، ج۸، ص۵۶، الضوء اللامع ، قاهره ، ۱۳۵۴ق .
...

پیشنهاد کاربران

بپرس