عزالدین ابی

[ویکی فقه] عزالدین آبی. عزّالدین حسن یوسفی فرزند ابوطالب آبی، معروف به فاضل ابی (منسوب به آبه = آوه) و مُکنّی به ابن الزبیب، فقیه امامی سده ۷ق/۱۳م بود.
از افاضل شاگردان جعفر بن حسن بن یحیی بن حسن بن سعید هُذَلی، معروف به محقق حِلی (د ۶۷۶ق/۱۲۷۷م) بوده و با وی در بسیاری از مسائل مباحثات حادّ داشته است.
آرای فقهی
آبی در برخی از مباحث فقه ، آرای تازه ابراز کرده، از جمله اقامه نماز جمعه را در عصر غیبت حرام می شمرده و نیز بهره زوجه را از میراث زوج ، حتی در صورت داشتن فرزند از میّت ، شامل زمین نمی دانسته است.فتوای اخیر تا آن دوران خلاف مشهور بود، ولی پس از آبی، رأی بسیاری از فقها در این مورد بر همان قرار گرفت و نظر مشاهیر متأخران نیز همان است.
اثرفقهی
اثر مشهور آبی در فقه، کشف الرّموز در شرح مختصر نافع استادش محقق حلی است. وی در سال ۶۷۲ق/۱۲۷۳م از تألیف این کتاب فراغت یافت. تاریخ وفات او معلوم نیست.

[ویکی شیعه] عزالدین آبی. عزّالدین حسن یوسفی (زنده در ۶۷۲ق) فرزند ابوطالب، معروف به فاضل آبی (منسوب به آبه = آوه) و مُکنّی به ابن الزبیب، فقیه امامی قرن ۷ق است. او از شاگردان برجسته محقق حلی بود. اثر مشهور آبی در فقه، کشف الرّموز در شرح مختصر نافع استادش محقق حلی است. در منابع فقهیِ پس از آبی، بسیار از او و آرای فقهی اش یاد شده است.
عزالدین آبی از شاگردان ممتاز محقق حِلی بوده و با وی در بسیاری از مسائل اختلاف و مباحثات حادّ داشته است. تاریخ وفات او معلوم نیست. تنها همین دانسته است که در ۶۷۲ق/۱۲۷۳م. زنده بوده است.
او در برخی از مباحث فقه، فتاوای شاذّی دارد، از جمله اقامه نماز جمعه را در عصر غیبت حرام می شمرده و نیز بهره زوجه(همسر) را از میراث زوج(شوهر)، حتی در صورت داشتن فرزند از میت(متوفی)، شامل زمین نمی دانسته. فتوای اخیر تا آن دوران خلاف نظر مشهور بود، ولی پس از آبی، رأی بسیاری از فقها در این مورد بر همان قرار گرفت و نظر مشاهیر متأخران نیز همان است. او همچنین بیش از چهار همسر ـ چه موقت و چه دائم ـ را برای مرد حرام می شمرده است.