عرضه پول

چون میزان کالا و خدمات در جامعه محدود است، پس باید میزان عرضه پول به اندازه ای باشد که با کالا و خدمات برابری کند. اگر میزان عرضه پول افزایش یابد، کالا و خدمات در جامعه کم شده و قیمت ها افزایش می یابد ( تورم ) .
کنترل عرضه پول از مهم ترین خواسته های کشورها است و سیاست های گوناگونی را بدین منظور تدوین می کنند. برای نمونه افزایش فناوری و تولید درون مرزی، که با گردآوری کالای کافی و بسنده، از تورم جلوگیری می کند درصورت رشد متناسب عرضه پول و سطح تولید در جامعه، می توان تا حدود زیادی از بروز تورم در اقتصاد جلوگیری کرد، این موضوع توسط نظریه مقداری پول ( نظریه مبادله ای ) که به صورت ساده MV=PY مطرح می شود و در آن M نشان دهنده حجم عرضه پول، V سرعت گردش پول، P سطح قیمتها و بالاخره Y سطح تولید در اقتصاد است، توجیه می شود. در رابطه فوق فرض بر این است که تولید بر مبنای رشد بهره وری، با یک نسبت معینی در طول یکسال مالی رشد می کند، درصورتیکه رشد حجم عرضه پول متناسب با رشد تولید باشد، با فرض ثبات سرعت گردش پول در طول دوره مالی، سطح قیمتها نیز ثابت می ماند اما چنانچه عرضه پول بیشتر از رشد تولید رشد داشته باشد، برای برقراری تساوی در معادله فوق می بایست این نابرابری از طریق رشد قیمتها رفع شود و در صورت کمتر بودن رشد عرضه پول از رشد تولید، با توجه به کمبود منابع مالی لازم تقاضا کاهش یافته و بدنبال آن برای جلوگیری از کاهش عرضه می بایست سطح قیمتها کاهش یابد تا تساوی برقرار باشد. بدیهی است که در چنین حالتی با افزایش معین سرعت گردش پول در اقتصاد می توان بازهم بدون ایجاد تورم تولید را افزایش داد.