عدم کثرت استعمال

[ویکی فقه] عدم کثرت استعمال، ندرت استعمال لفظ در یک معنا؛ از عوامل اجمال آیات می باشد.
یکی از اسباب اجمال ، ندرت استعمال است.
مثال
مانند:۱. استعمال «یلقون السمع» در آیه ۲۳۲ سوره شعراء که در معنای «یسمعون» به کار برده شده است؛۲. «ثانی عطفه» در آیه ۹ سوره حج که به معنای «متکبر» است؛۳. «فاصبح یقلب کفیه» در آیه ۴۲ سوره کهف که به معنای « ندامت » و « حسرت » است.این الفاظ امروزه در این معانی به صورت نادر استعمال می شوند؛ لذا آیات، مجمل قلمداد می شوند.