اعداد عربی ( عددهای غربی یا اروپایی ) به ده رقم 0 - 1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 گفته می شود که در عددنویسی هندی - عربی از آنها استفاده می شود. عددنویسی هندی - عربی توسط ریاضی دانان هندی به وجود آمد و توسط ریاضیدانان مسلمان مورد استفاده قرار گرفت و سپس به اروپا راه یافت و توسط آنان در همه جای دنیا گسترش یافت و جایگزین سیستم های عددنویسی پیشین گردید.
ایده نوشتن اعداد بر اساس ارزش مکانی ( موقعیت های یکان, دهگان , . . . ) توسط ریاضیدانان هندوستان معرفی شد.
دلیل اینکه این ارقام در اروپا و قاره آمریکا بیشتر به عنوان "اعداد عربی" شناخته می شوند این است که در قرن دهم توسط عرب زبانان اسپانیا و شمال آفریقا که در آن زمان از لیبی تا مراکش از این اعداد استفاده می کردند، به اروپا معرفی شد. در قسمت شرقی شبه جزیره عربی، اعراب از اعداد عربی شرقی یا اعداد «مشریکی» استفاده می کردند: 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9
در سال ۷۷۳ م یا ۱۵۶ هجری مردی از هندوستان ( بنام کنکاه ) از هندوستان به دربار خلیفه منصور آمد که به محاسبات کتاب سند هند وارد بود. خلیفه به گروهی به سرکردگی ابراهیم فزاری دستور داد کتاب را به عربی برگردانند. بعدها خوارزمی دوباره این اثر را تصحیح کرد. [ ۱]
خوارزمی کتاب حساب الهند را در ۸۲۵ میلادی نوشت و الکندی مستقلا کتاب فی استعمال اعداد الهندی را در ۸۳۰ میلادی نوشت. در قرن بعد کوشیار گیلانی کتاب فی اصول حساب الهندی را نوشت[ ۲]
این دستگاه اعداد پس از فتح اندلس توسط اروپاییان و دسترسی ایشان به کتاب های مسلمانان مانند علوم دیگر از جمله فیزیک نور به زبان های اروپایی مانند زبان لاتین ترجمه شد و به کشورهای اروپا منتقل می گردد. [ ۳] . این دستگاه اعداد و ارقام آن، به آهستگی توسط مردم اروپا، از طریق کتاب ها، روابط تجاری و فرهنگی، و مستعمره سازی در سرتاسر جهان منتشر گردید. این دستگاه امروزه دستگاه غالب عددی در جهان است به شمار می آید. [ ۴]
عددنویسه های مورد استفاده در اعداد فارسی با عددنویسه های مورد استفاده در اعداد عربی تفاوت داشته و کد یونی کد متفاوتی دارند حتی اگر ظاهر یکسان یا شبیه به هم داشته باشند ( برای مثال، رقم سه فارسی «۳» با کد یونی کد U+06F3 و رقم سه عربی «٣» با کد یونی کد U+0663 با یکدیگر متفاوتند ) . با این حال، عددنویسه هایی که در اردو، سِندی و دیگر زبان های آسیای جنوبی استفاده می شوند، دارای کد یونی کد یکسان با فارسی هستند. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفایده نوشتن اعداد بر اساس ارزش مکانی ( موقعیت های یکان, دهگان , . . . ) توسط ریاضیدانان هندوستان معرفی شد.
دلیل اینکه این ارقام در اروپا و قاره آمریکا بیشتر به عنوان "اعداد عربی" شناخته می شوند این است که در قرن دهم توسط عرب زبانان اسپانیا و شمال آفریقا که در آن زمان از لیبی تا مراکش از این اعداد استفاده می کردند، به اروپا معرفی شد. در قسمت شرقی شبه جزیره عربی، اعراب از اعداد عربی شرقی یا اعداد «مشریکی» استفاده می کردند: 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9
در سال ۷۷۳ م یا ۱۵۶ هجری مردی از هندوستان ( بنام کنکاه ) از هندوستان به دربار خلیفه منصور آمد که به محاسبات کتاب سند هند وارد بود. خلیفه به گروهی به سرکردگی ابراهیم فزاری دستور داد کتاب را به عربی برگردانند. بعدها خوارزمی دوباره این اثر را تصحیح کرد. [ ۱]
خوارزمی کتاب حساب الهند را در ۸۲۵ میلادی نوشت و الکندی مستقلا کتاب فی استعمال اعداد الهندی را در ۸۳۰ میلادی نوشت. در قرن بعد کوشیار گیلانی کتاب فی اصول حساب الهندی را نوشت[ ۲]
این دستگاه اعداد پس از فتح اندلس توسط اروپاییان و دسترسی ایشان به کتاب های مسلمانان مانند علوم دیگر از جمله فیزیک نور به زبان های اروپایی مانند زبان لاتین ترجمه شد و به کشورهای اروپا منتقل می گردد. [ ۳] . این دستگاه اعداد و ارقام آن، به آهستگی توسط مردم اروپا، از طریق کتاب ها، روابط تجاری و فرهنگی، و مستعمره سازی در سرتاسر جهان منتشر گردید. این دستگاه امروزه دستگاه غالب عددی در جهان است به شمار می آید. [ ۴]
عددنویسه های مورد استفاده در اعداد فارسی با عددنویسه های مورد استفاده در اعداد عربی تفاوت داشته و کد یونی کد متفاوتی دارند حتی اگر ظاهر یکسان یا شبیه به هم داشته باشند ( برای مثال، رقم سه فارسی «۳» با کد یونی کد U+06F3 و رقم سه عربی «٣» با کد یونی کد U+0663 با یکدیگر متفاوتند ) . با این حال، عددنویسه هایی که در اردو، سِندی و دیگر زبان های آسیای جنوبی استفاده می شوند، دارای کد یونی کد یکسان با فارسی هستند. [ ۵]
wiki: عددنویسی عربی