عبیدالله سندی

[ویکی فقه] سِندی، عبیدالله از علمای نام آور مجاهد هند در قرن چهاردهم هجری/نوزدهم و بیستم میلادی است.
در ۹ محرم ۱۲۸۹ ق در خانواده ای بت پرست در شهر سیالکوت متولد شد. پدرش پیش از ولادت وی درگذشت و او تحت حضانت دایی اش، که او نیز بت پرست بود، پرورش یافت و در مدرسه انگلیسی آن شهر به آموختن خواندن و نوشتن و حساب و تاریخ و دیگر دروس پرداخت.
تشرف به اسلام
روزی در عالم رویا، به خاطرش گذشت که به زودی به آیین اسلام خواهد گروید. پس چند کتاب اسلامی به دست آورد و به مطالعه آنها پرداخت، که از آن جمله بود کتاب تحفه الهند از شیخ عبیدالله پائلی و کتاب تقویه الایمان از شیخ شهید اسماعیل بن عبدالغنی دهلوی. مدت ها به تأمل در این کتاب ها گذراند تا آنکه نهال ایمان در قلبش جوانه زد و ریشه دوانید. آنگاه موطن خود را ترک گفت و به ایالت سند رفت و بر دست شیخ حاج محمدصدیق سندی اسلام آورد و بر طریقت قادریه با او بیعت کرد، و به آموختن زبان عربی پرداخت و رسائل صرف و نحو تا کافیه ابن حاجب را خواند و آموخت.
فعالیت های علمی و تبلیغی
سپس به مُلتان رفت و از آنجا عازم دیوبند شد و بخشی از منطق را نزد استادان مدرسه دیوبند فراگرفت و از یاری ها و راهنمایی های محمودحسن دیوبندی بهره مند شد. آنگاه به کانپور رفت و بیشتر کتاب های درسی را نزد مولانا احمدحسن کانپوری خواند. سپس به دیوبند بازگشت و فقه و حدیث را از علامه محمودحسن دیوبندی فراگرفت و آنگاه خود به تدریس در مدرسه دارالرشاد سند پرداخت و مدت زمانی به آن اشتغال داشت. سپس به دیوبند بازگشت و جمعیت «مؤتمر الانصار» را در آن شهر تأسیس کرد، اما چون بعضی از اعضای مدرسه به مخالفت با او برخاستند و وی را به سوء عقیده متهم کردند، از آنجا به دهلی رفت و مکتب «نظاره المعارف» را در صحن مسجد فتحپوری تأسیس نمود و اعلام کرد که در آنجا قرآن کریم و کتاب حجه الله البالغه و چند کتاب حدیث را برای کسانی که زبان انگلیسی را به خوبی آموخته اند در یک دوره دو ساله تدریس خواهد کرد و چند سال به این مهم اشتغال ورزید.
فعالیت های سیاسی
...