عبدالکریم بن محمدرضا بصیر اصفهانی

[ویکی فقه] عبدالکریم بن محمدرضا بصیر اصفهانی، از شعرا و ادبای معاصر اصفهان بوده است.
عبدالکریم بصیری متخلّص به «بصیر» فرزند حاج محمّدرضا بن محمّدرحیم خوشنویس بن آقا غلامعلی بن محمّدرحیم اصفهانی، شاعر و ادیب توانای معاصر در سال ۱۳۱۶ق (مطابق سال ۱۲۷۸ش) در اصفهان متولّد شده و پس از تحصیلات قدیمه و جدیده وارد کارهای دولتی شد.او از اعضای انجمن های ادبی شیدا، کمال، ادیب فرهمند و صائب بود و از اساتید شعر و ادب به شمار می رفت و در شعر دارای طبعی سرشار بود. ابیات زیر از اوست: "هر شب اندر بزم من آن رشک مهر و ماه نیست ••• مونسم جز اشک خونین، همدمم جز آه نیست""از صبا می جستم احوال دل گم کرده دوش ••• گفت در گیسوی پرچینش مرا هم راه نیست".
وفات
سرانجام در ماه رجب ۱۴۰۹ق (مطابق ۱۱ اسفند ۱۳۶۷ش) وفات یافته و در قطعه نام آوران گورستان باغ رضوان مدفون گردید. استاد میرزا فضل اللّه خان اعتمادی خوئی (برنا) در پایان مرثیه ای مفصل، مادّه تاریخ وفات او را چنین سروده است: نوشت از پی تاریخ فوت او «برنا: » «بفنّ شاعری عبدالکریم بوده بصیر».
مهدوی، سید مصلح الدین، تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص۸۷-۹۰.
۱. ↑ مهدوی، سید مصلح الدین، تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص۸۷-۹۰.۲. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، مزارات اصفهان، ص۱۲۹-۱۳۰.
منبع
...