عبدالمحمود محزون اصفهانی

[ویکی فقه] عبدالمحمود محزون اصفهانی، از شعرا و ادبای معاصر اصفهان بوده است.
حاج عبدالمحمود اصفهانی متخلّص به «محزون» فرزند حیدرعلی، از شعرای معاصر اصفهان بوده است.وی در ۲۶ ذی حجه ۱۳۰۱ق در اصفهان متولّد شده و در نوجوانی و جوانی مدّتی علوم ادب و دین را تحصیل نمود و از آن به بعد در بازار به کسب و کار مشغول شد. او عمر خود را صرف مطالعه کتب شعراء نمود. او شاعری قابل بوده و در انجمن های ادبی اصفهان خصوصا انجمن شیدا شرکت می نمود. اشعار زیر از اوست: "باز عشق دلبری یکباره ام دیوانه کرد ••• از غم هجران مرا مخمول در کاشانه کرد""آفتاب روی خود را کرد مخفی در سحاب ••• هم زمانم منتظر بر وصل از افسانه کرد".
وفات
او سرانجام در روز جمعه ۵ محرم الحرام ۱۳۷۷ق وفات یافته و در صحن تکیه خلیلیان (یا تکیه دردشتی) در تخت فولاد اصفهان مدفون شد.
آثار و تالیفات
کتب زیر از تالیفات اوست: ۱. «بدایع البیان» در توصیف اصفهان؛۲. «جنگل» که دیوان اشعار اوست؛۳. «عروج النبی» در معراج حضرت رسول (صلی الله علیه و آله وسلّم) منظوم؛۴. «فضائح الافعال و قبائح الاعمال» که در سال ۱۳۴۴ق به طبع رسیده است؛۵. «کنز المثال» به نثر؛۶. «گنج العیش» که غزلیات اوست؛۷. «فصائح الزّمان» منظوم.
مهدوی، سیدمصلح الدین، تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص۴۱۵-۴۱۶.
...