عبداللهی ناصر

دانشنامه آزاد فارسی

عَبداللهی، ناصر (بندرعباس ۱۳۴۹ـ تهران ۱۳۸۵ش)
عَبداللهی، ناصر
خوانندۀ پاپِ موسیقی ایران. برادر او، محمد طیب، از مداحان معروف بندرعباس، و مشوق وی در خوانندگی بود. او کارش را با اجرای ترانه های موسوم به «مناسبتی» در بهار ۱۳۷۴ با برنامه «صبح بخیر ایران» در سیمای جمهوری اسلامی ایران آغاز کرد و در آن برنامه، می خواند و گاه کیبورد می نواخت، تا این که از طریق محمدعلی بهمنی (شاعر و ترانه سرا) در ۱۳۷۸ با برادران معظمی (مدیران شرکت دارینوش) آشنا شد و در آلبوم های حقیقت دارد، آهنگ بارانی و بهار بهار، آواز خواند. در ۱۳۷۹ اولین آلبوم خود را با عنوان عشق است (با آهنگ سازی شادمهر عقیلی، محمدرضا چراغعلی و بهنام ابطحی، و اشعار محمدعلی بهمنی) و در ۱۳۸۰ آلبوم دوستت دارم را انتشار داد. او با نام مستعار «ناصریا» در تهران و در زادگاه خود شهرت فراوان یافت. در ۱۳۸۱، آلبوم بوی شرجی (تلفیقی از موسیقی جنوبی و موسیقی پاپ)، همراه دکلمه سیروس کهوری نژاد را انتشار داد. مرگ زودرس ناصر عبداللهی از او چهره ای فراموش نشدنی در عرصۀ موسیقی پاپ دهۀ اخیر ساخت.

پیشنهاد کاربران

بپرس